در بررسی تاریخ اقتصاد کشورهای پیشرفته به وضوح می توان دریافت که تمامی آن ها در مقطعی از تاریخ اقتصادی خود، با مصرف متعصبانه کالاهای داخلی و حمایت از آن ها درهای ورود کالاهای خارجی را به سمت کشورشان بسته و توانسته اند پایه های محکم اقتصادی کشورشان را در بستری مطمئن و مستحکم بنا نمایند. یکی از کشورهایی که به این رکن اساسی به هر نحو ممکن در تاریخ پیشرفت اقتصادی خود توجه نموده است، ژاپن است. پس از جنگ جهانی وضعیت اسف باری برای این کشور رقم خورد. داشتن ۱۳ میلیون بیکار، کمبود مواد غذایی، تورم شدید و ضرورت بازسازی کشور ناشی از خرابی های جنگ که منجر به ویرانی ۲۵ درصد از دارایی های غیر نظامی و نابودی 5/41 درصد از ثروت ملی کشور بخشی از مشکلات پیش روی این کشور بود. یکی از عواملی که ژاپن ویران و فقیر را به ژاپن ثروتمند و غنی تبدیل نمود، فرهنگ بالای تولید در مردم این کشور بود. زیرا دهه ها مردم ژاپن نه تنها برای سود تولید نمی کردند، بلکه تولید و کار را امری مقدس و ارزشمند می دانند.
در این بین نوع رفتار مردم ژاپن، الگویی مناسب برای تغییر رفتار و اقتصاد مقاومتی کشورهای در حال توسعه است. ژاپن با تغییر سیاست های خود به سمت افزایش صادرات و نگه داشتن میزان واردات در پایین ترین سطح ممکن بتدریج بالاترین سکوهای اقتصادی جهان را فتح نمود و خود را به عنوان یک اقتصاد قابل اتکا در جهان مطرح کرد. دولت ژاپن با تغییر نگرش چه در زمینه تولید، مصرف، پس انداز، سرمایه گذاری روح تحقیر شده ژاپنی ها را زنده کرد و لزوم استفاده از کالاهای داخلی را حتی با ضعف کیفیت را به آن ها گوشزد نمود.
همین امر باعث شد هنوز مردم ژاپن کالاهای داخلی حتی با ضعف کیفیت را به اجناس خارجی مشابه کیفیت دار ترجیح دهند و به عنوان یک اصل اساسی اقتصاد کشورشان به آن ارج نهند.
اراده شرقی در ملت ژاپن به قدری قوی بود که تا دهه ها قوت غالب بسیاری از ژاپنی ها
برنج و سیب زمینی داخلی قرار داده شد و به جای واردات کالاهای با کیفیت و ارزان خارجی آن ها به حمایت از تولیدات داخل کم کیفیت و گاهاً گران خود بسنده کردند. آن ها نه نفت داشتند که بفروشند و کشور را آباد کنند و نه گاز داشتند که صادر کنند و با درآمدش کالاهای خارجی وارد کنند. ژاپنی ها هر چه دارند از دسترنج بازوان خود دارند.
تاریخ ژاپن نشان می دهد که حمایت از کار و سرمایه ملی در این کشور نه امری صرفا دولتی بلکه رویکردی کاملا ملی بوده که در روح مردم ژاپن نهادینه شده است. آن ها قدر سرمایه هایشان
را داشته و هرگز آن را برای وارد کردن آدامس، مجسمه، لباس های مارک دار اروپایی و لوازم آرایشی هدر نمی دهند.

بی شک لزوم حمایت از تولید ملی در هر کشوری اعم از اروپایی، آسیایی قاعده ی ساده ای است که جوانان آن کشور را توانمند ساخته و اشتغال پایدار را به ارمغان می آورد. در ظاهر اگرچه بسیاری از کشورهای اروپایی پس از پیوستن به سازمان تجارت جهانی سیاست مبادله آزاد را در الگوهای رفتار اقتصادی خود قرار
داده اند اما هنوز فرهنگ استفاده از کالای داخلی و حمایت از تولید ملی در جوامع اروپایی پویا و زنده است.
تأمل در مطالب بالا به وضوح نشان می دهد که جهاد اقتصادی در کشور از طریق دولت و
نهاد های حاکمیتی هرگز محقق نخواهد شد جز از طریق حمایت از تولید ملی و تولید ملی صرفا از طریق حمایت از کالای ایرانی توسط هموطنانمان امکان پذیر خواهد بود.
*سردبیر