ترکیه به راحتی بازارخود را حتی در مورد کالاهای مورد نیاز خود، در اختیار ایران قرار نمی‌دهد، اما با قرارداد تعرفه ترجیحی به بازار آن دسته از صنایعی که ایران قدرت رقابت پذیری دارد ورود می‌کند. حمید صافدل در گفتگو با مهر گفت: ترکیه به دلیل ورود به سازمان تجارت جهانی، تولید محصولات با کیفیت و ارزان، داشتن نیروی کار ارزان و دسترسی به بازار کشورهای اروپایی هیچ گاه بازار مناسبی برای محصولات صنعتی ما نبوده است، زیرا در بازاری که امکان فعالیت تمامی کشورهای صنعتی دارای مزیت وجود دارد، امکان حضور ما میسر نیست. رئیس سابق سازمان توسعه تجارت ایران، با اشاره به سختگیری ترک ها در واگذاری بازار خود به سایر کشورها افزود:ایران صرفا می تواند صادرکننده محصولات کشاورزی به ترکیه باشد که در این زمینه نیز ترک ها امکان صادرات را برای ما به آسانی مهیا نکرده و نمی کنند. وی تصریح کرد: ترک ها
حتی برای واردات کالاهایی که در فهرست تجارت تعرفه ترجیحی قرار دارد از قبل گمرک، زمان و میزان واردات کالا را مشخص می کنند تا بدین ترتیب از کشاورزان خود حمایت کرده باشند. معاون وزیر صنعت معدن و تجارت در دولت نهم در پاسخ به این سوال که با توجه به سختگیری های ترک ها برای واردات کالا به کشورشان چرا ایران امکان راه اندازی مرکز تجاری و فروشگاه های زنجیره ای را برای آنها مهیا کرده است، اظهار داشت: ترک ها تمامی قواعد بازی در زمین تجاری سایر کشورها را به خوبی می دانند و از تمامی اصول برای ماندگاری در بازار یک کشور استفاده می کنند. رئیس پیشین سازمان توسعه تجارت اظهار کرد:راه اندازی فروشگاه های زنجیره ای و مرکز تجاری و برگزاری نمایشگاه های دائمی از جمله خواسته ها و برنامه های اصلی ترکیه در ایجاد روابط تجاری با سایر کشورها است. به گفته یکی از فعالان اقتصادی ایران برای همکاری تجاری با سایر کشورها از شیوه پارتیزانی استفاده می کنند و این در حالیست که ترک ها به بازار ایران و سایر کشورها قشون کشی کرده اند. معاون وزیر صنعت معدن و تجارت در دولت نهم در پاسخ به این سوال که با توجه به شناخت ایران نسبت به اهداف و برنامه های تجاری ترکیه برای حضور در بازار سایر کشورها آیا انعقاد قرارداد تعرفه ترجیحی میان ایران و ترکیه به مصلحت ما هست یا خیر گفت: بحث انعقاد قرارداد تجارت تعرفه ترجیحی میان ایران و ترکیه از دو دهه قبل مطرح بود اما از آنجایی که ترک ها خواستار به دست گرفتن بازار داخلی کشور حتی در صنایع دارای مزیت از جمله سیمان و کاشی و سرامیک و .... بودند انعقاد این قرارداد محقق نشد زیرا این امر صنایع کشور را دچار زیان های جدی می کرد.