کیادلیری گفت: این که بخواهیم همین روند کنونی را ادامه دهیم و فکر کنیم با ثبت جهانی کسی خواهد آمد و جنگلهای هیرکانی را از مرگ حتمی نجات خواهد داد به هیچ عنوان درست نیست.
هادی کیادلیری، رئیس انجمن جنگلبانی ایران، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: جنگلهای هیرکانی در سالهای اخیر به شکلها و انحای مختلف مورد بهرهبرداری قرار گرفته و گاه بهرهبرداریها آن قدر زیاد شد که شکلی از استثمار یا بهرهکشی از این منابع اتفاق افتاد و اغلب هم متاسفانه به شکل بهرهبرداری ماده اولیه یعنی چوب، و نگاه تک بعدی اقتصادی به منابع باارزشی که چندین برابر توان بازیابی جنگل هم انجام شد.
کیادلیری افزود: از سوی دیگر تغییر کاربری در سطح وسیع مشاهده میشود که اگر سفری به شمال داشته باشید به سادگی میبینید که چقدر ویلاسازیها و آپارتمانسازیها انجام شده و ساختمانها عوارض متعدد خودش را هم دارد مثل نیاز به آوردن برق و آب و جاده و امکانات این چنینی ضمن تهدید تمام فرهنگهای روستایی و محلی که خود آنها هم سرمایه جنگلهای هیرکانی محسوب میشدند و در سازگاری کامل با طبیعت بودند و شاید میتوانستند بزرگترین عامل جذب گردشگر در آینده باشند و میتوانست یکی از روشهای درمانی برای نجات جنگلهای هیرکانی هم باشد.
وی ادامه داد: واگذاری اراضی به شکلها و اسمها و بهانهها و توجیههای مختلف از جمله اشتغال زایی و درآمدزایی و حتی به اسم کاهش فشار از روی دوش جنگلها انجام شده است بدون هیچ گونه ارزیابی فنی و ارزیابیهای بعدی که باید انجام شود و این مسایل را تعیین تکلیف کند. رئیس انجمن جنگلبانی ایران تأکید کرد: متأسفانه یک نوع نگاه بسیار سطح پایین و شرمآور به جنگلها حاکم بود از این بابت که ما حتی آنها را محل زباله کرده بودیم. یعنی جنگلی که الان ثبت جهانی شده و یک اثر طبیعی و میراث جهانی به شمار میرود دپوی زباله ما هم هست. کیادلیری گفت: عدم توسعه یافتگی باعث شده که دستبردهای بزرگی به طبیعت زده شود و از طرف دیگر توسعه یافتگی بیقاعده که اصلاً برای آن نباید واژه توسعه را به کار ببریم در نابودی این جنگلها نقش داشته است.
وی در توضیح مصداقهای توسعه بیقاعده گفت: احداث بزرگراهها، سدهایی که زدیم، تکهتکه کردن چنگل ها به شکلهای مختلف، کارهای عمرانی بیبرنامه و بیضابطه و یک شلختگی بسیار بسیار زیاد در این عرصهها و دلایل متعدد دیگر همه نمونههایی از توسعهیافتگی بیقاعده هستند.
رئیس انجمن جنگلبانی ایران ادامه داد: نمونه بارز توسعه بیقاعده احداث همین کارخانههایی است که الان برای تنفس جنگل باید شبانهروزمان را بگذاریم تا به اینها پاسخگو باشیم. کارخانههایی که احداثشان از پایه و اساس غلط بوده و به خاطر قدرتی که حالا گرفتهاند بحثهای علمی ما را تحتالشعاع قرار میدهند. کیادلیری تصریح کرد: وقتی همه این موارد را کنار هم بگذاریم شاهد یک اضمحلال و فروپاشی در طبیعت جنگلهای هیرکانی هستیم که نمودش همین مرگ و میر دستهجمعی درختان در سطوح بسیار بسیار وسیع در جنگلهای شمال است.
ادامه در صفحه 4