دکتر حوریه یحیایی
Hooriye_yahyaei@yahoo.com
قانون کسب و کار در تمام دنیا با تحولاتی عظیم و پیچیده روبروست. دیگر منابع مالی و دارایی ها، اولویت اول برای استارت و ادامه ی کسب و کارها محسوب نمی شوند و حرف اول فعالیت های کارآفرینانه را سرمایه های فکری می زنند. کارآفرینی دیگر تنها یک واژه نیست، بلکه حاصل تلاش و رویا پردازی فرد یا افرادی است که عمر خود را صرف دانش، محصول و نبوغ خود کرده اند. از اینرو با رشد تکنولوژی و وجود انبوهی از اطلاعات در عصرحاضر، محور کنونی سازمان ها بالاخص سازمان هایی با پیش زمینه کارآفرینانه باید بدنبال چیزی فراتر از منابع مالی باشند. در واقع با سیر جوامع از عصر صنعتی به عصر اطلاعات، شاهد نوعی پایداری اقتصادی هستیم که در آن دانش به عنوان مهم ترین سرمایه، جایگزین سرمایه مالی و فیزیکی شده است. دانشی که نشأت گرفته از نبوغ انسان های متفکری است که متمایز از دیگران می اندیشند و هیچ چهارچوبی برای افکار بلند پرواز آن ها وجود ندارد.
می توان اذعان داشت که پارادایم سرمایه فکری به یکی از پیش فرض های بنیادی موفقیت در عصر دانش محور و به شدت متغیر امروزی تبدیل شده است و بسیاری از کارآفرینان میتوانند با توجه به ارزش آفرینی مدیریت دانش در حوزه سرمایه های فکری، از این سرمایه به منظور بهبود سیستم های کیفیت، ارتقای بهره وری، رضایت مشتری، کاهش هزینه ها و بطور کل، ارتقای عملکرد سازمانی استفاده نمایند. به همین علت در ردیف اول کارآفرینان موفق و سرمایه داران تراز اول دنیا کسانی ایستاده اند که با دستان خالی، اما با سرمایه های بی نظیری همچون فکر و دانش
دست به کار شده اند. اینجاست که سرمایه های فکری و نیروی انسانی با کیفیت و دانش محور، رکن اصلی خلاقیت و افزایش بهره وری در سازمانها را بازی می کنند و به عنوان یکی از دارایی های دانشی سازمان ها دارای تاثیر قابل توجهی بر فعالیت های کارآفرینانه هستند. سرمایههای فکری مانند کارآفرینی سازمانی، یکی از عوامل اساسی در خلق مزیت رقابتی برای سازمان هاست و موفقیت سازمان ها در عرصه رقابت امروز به شدت منوط به بکار گیری آنهاست.به همین علت سرمایه های فکری را اغلب تحت عنوان داراییهای نامشهود توصیف می کنند که می تواند به عنوان منبعی برای مزیت رقابتی پایدار به کار گرفت و یکی از ارزشافزاترین منابع سازمانها و عامل اساسی در نهادینه کردن و توسعه کارآفرینی سازمانی باشد. پیشگامان این حوزه به خوبی دریافتهاند که پرداختن به سرمایههای فکری مزایای چشمگیری برای فعالیت های کارآفرینانه داشته که از جمله آنها می توان به افزایش سودآوری، بهبود موقعیت استراتژیک شرکتها، تکنولوژی منحصر به فرد، بالا بردن اعتبار و وجهه ی سازمان ها، کاهش هزینه و محبوبیت در بین مشتریان و در نهایت موفقیت در ارائه و
بهبود کیفیت خدمات و ارتقابخشی آن ها اشاره نمود...
ادامه در صفحه 8