امروز: ۱۴۰۳ پنج شنبه ۹ فروردين | Thursday 28 Mar 2024 | اِلخَميس ١٨ رمضان ١٤٤٥
ناتوانی کارجویان در ورود به مشاغل شناخته شده

یکی از شاخصه های مهم در نظم اجتماعی، داشتن شغل مناسب در بدنه سالم اقتصادی یک جامعه است و با توجه به وابستگی مستقیم زندگی انسان ها به نظام تولید، شغل از اهمیت ویژه ای در زندگی هر فرد برخوردار است و مهم ترین فعالیت او در راستای تامین نیازهای زندگی او به شمار می رود. در حالی که در روزهایی به سر می بریم که شیوع ویروس کرونا شغل های موجود را نیز دچار بحران بی سابقه ای کرده است.  متاسفانه در شرایط اقتصادی حال حاضر کشور نیز، یکی از مشکلات اساسی که در نظم اقتصادی اجتماعی کشور اخلال ایجاد کرده است ،وجود شغل های کاذب و زیرزمینی می باشد که اغلب افراد به دلیل تنگنای اقتصادی و افزایش بی رویه مخارج ها به آن ها روی می آورند و با گستردگی جوامع شاهد افزایش رو به رشد فعالیت هایی هستیم که در بسیاری از موارد نه تنها منفعتی برای نظام اقتصادی کشور نداشته، بلکه آسیب های جدی را متوجه جامعه می سازد و متاسفانه روند اقتصاد غیرمولد در کشور باعث روند صعودی مشاغل کاذب در سال های اخیر شده است. به همین علت در جامعه فعلی، سود امر غیرتولیدی بیشتر از تولید است و به همین دلیل مردم گرایش بیشتری به سمت مشاغل غیررسمی پیدا کرده اند و هرچه آمار اشتغال در بخش خدمات در کشور بالاتر رود، گرایش به سمت مشاغل کاذب بیشتر خواهد شد. مشاغلی که گاها عجیب به نظر می رسد ،اما مزیت آن برای صاحبانش فرار از بی پولی ناشی از بیکاری و درآمد است.
رکود در بازارهای کاررسمی و ناتوانی کارجویان در ورود به مشاغل شناخته شده باعث فضاهای ایجاد شده در بازارهای دلالی و فراهم بودن زمینه های واسطه گری در اقتصاد ایران شده است تا روند رو به رشد مشاغل کاذب و زیرزمینی بسیار چشمگیر باشد. تا جایی که هم اکنون میلیون ها نفر در بخش غیررسمی اقتصاد ایران حضور دارند و از این طریق کسب درآمد می کنند و روزگار می گذرانند. عده ای سرمایه ای دارند و آن را وارد کار کرده اند و برخی نیز بدون سرمایه به واسطه گری و فروش اجناس خرد می پردازند. در این روزها که به نظر نمی رسد ،اشتغال رسمی کشور وضعیت خوبی داشته باشد، گفته‌های فعالان عرصه اشتغال کشور تایید می کند که جمعیت شاغلان غیررسمی کشور وضعیت بهتری دارند، تا جایی که برخی مشاغل لوکس و کاذب تا 10 برابر یک شغل رسمی نیز درآمد دارند. 
عده ای بر این عقیده اند که آمار بالای مشاغل غیررسمی و کاذب کشور که نشان‌دهنده اشتغال قریب به نیمی از درصد جمعیت فعالان کشور است ، نتیجه ای مثبت برای کاهش بیکاری در جامعه می باشد. اما در نگاهی عمیق ،ناتوانی دولت در اخذ مالیات از این کسب‌وکارهای پنهان، یکی از ضعف های اساسی این قبیل فعالیت های اقتصادی می باشد، همچنین تبعاتی چون رقابت نابرابر با واحدهای قانونی و در نتیجه کاهش تعداد شاغلان در آن بخش ها را نیز در پی خواهد داشت. چرا که بسیاری از این گونه فعالیت ها گاهی باعث تعطیلی و ورشکستگی بنگاه های اقتصادی می شوند و لطماتی بیش از بیکاری به کشور وارد می کنند. مشاغلی که سودی برای اقتصاد کشور نداشته و تنها برای صاحبان خود درآمدزایی می کنند.
از مهم ترین دلایل بی سرانجامی و عدم موفقیت در مبارزه با مشاغل کاذب و زیرزمینی، وضعیت اقتصادی موجود است و روی آوردن به شغل های کاذب، قطع به یقین یکی از نمادهای فقر را نمایان می سازد. وقتی که درصدی از جامعه زیر خط فقر باشند، طبیعی است که برای فراهم ساختن امکانات اولیه زندگی در تنگنا قرار گیرند و به سمت مشاغل کاذب روی آورند. چرا که افراد با حداقل هزینه در پیاده روها، پارک ها، مترو و بسیاری از مکان های عمومی برای تامین مخارج روزانه ی زندگی خود اقدام به دست فروشی زده و حتی در این روزهای کرونایی، علی رغم خطرهای احساس شده از طرف ستاد ملی کرونا، این پدیده روز به روز در حال افزایش است. متاسفانه اقتصاد معیوب، مشاغل کاذب را با دست پس می زند و با پا پیش می کشد، زیرا معمولا اصناف، تعزیرات و ماموران سد معبر شهرداری ها، از اشتغال این افراد جلوگیری می کنند و از سوی دیگر بستر اقتصاد نامطلوب  کشور ،زمینه های فعالیت را برای این اقتصاد بیشتر از قبل فراهم می سازد.
هیچ پدیده ای به تنهایی بدون علت یا عاملی بروز نمی کند و پدیده های اجتماعی نیز از آنجا که در جامعه و در ارتباط با انسان ایجاد می شوند از پیچیدگی های بیشتری برخوردارند. کافی نبودن دستمزدها در مشاغل رسمی به حدی چشمگیر شده است که بیکاران را به اجبار و بدون جستجو در مشاغل کاذب مشغول به کار می نماید و کارشناسان حوزه ی اقتصاد بر این عقیده اند که اگر دولت فکری برای ایجاد اشتغال پایدار نکند تا چند سال دیگر، مشاغل زیرزمینی و کاذب به سرعت رشد کرده و بازار را تسخیر می کند.
جلوگیری از واردات بی رویه کالاهای خارجی و توجه بیشتر به واحدهای تولیدی ورشکسته داخلی، افزایش کیفیت رقابت پذیری تولیدات داخلی بنگاه ها، حمایت از صنعت داخلی و بکارگیری ابزار و استعدادهای نخبگان و کارآفرینان داخلی می تواند از جمله مولفه های تاثیرگذار در مهار و کنترل مشاغل کاذب و زیرزمینی محسوب شود. رفع معضل بیکاری در کشور نیاز مبرم به عزم سران و مسئولان کشور، برنامه ریزی ها و سیاست‌گذاری‌های کلان فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، اصلاح قوانین و مقررات و بهره گیری از راهکارهای اجرایی مناسب در زمینه های مختلف آموزشی، پژوهشی و اطلاع‌رسانی، صنعت، کشاورزی و خدمات و از همه مهم تر اشتغال نخبگان و... دارد.

لینک کوتاه:
http://www.tafahomnews.com/fa/Main/Detail/64215
تبلیغات
تفاهم آنلاین
تبلیغات
نقش نیوز
بعدی
قبلی

صنعت قطعه‌سازی دستوری
در سراشیبی نابودی
عملکـرد
جزیره‌ای دستگاه‌ها،
مانع رشد استارت‌آپ‌ها
مشکلات معیشتی،
راه حل سیاسی نداردتولید برق
از پساب صنایعضرورت هماهنگی دستگاه‌ها برای مقابله با اثرات تحریم و کرونا
در دین اسلام، خدمت به مردم
چه جایگاهی دارد؟کیش و مات
پیش‌فروش‌کنندگان مسکن؟!
اختصاص منابع بانکی برای احیاء واحدهای صنعتی تعطیل و نیمه‌‌فعالدورکاری کارکنان
مشروط به فراهم بودن زیرساخت‌هاناتوانی کارجویان  در ورود به مشاغل شناخته شده
  • شماره 4047
  • ۱۳۹۹ سه شنبه ۲۹ مهر

30 شماره آخر نشریه

ویژه‌نامه شماره 221