حامد هاتفی*
فعالیت های روابط عمومی و سعی در برقراری ارتباط و تفاهم با هم از عهد باستان وجود داشته است ، تنها ابزار و ادوات روابطعمومی، نوع مهارت و تخصص فعالیت های روابطعمومی با تغییر و تحول همراه بوده است. سنگنوشتههای باقی مانده از زمان شاهان هخامنشی، نشاندهنده واقف بودن آنان به قدرت و تاثیر افکار عمومی است. در عین حال با وجود چنین پیشینه ای از روابط عمومی به مفهوم امروزی آن به عنوان یک دانش نوپا و جوان یاد می شود که قدمت آن در جهان کمتر از یک قرن و در ایران حدود نیم قرن است. بیان یک تعریف جامع و کلی از روابطعمومی کاری دشوار است. چرا که روابطعمومی اشتراک حرفه ای مشاغل زیادی را دربر می گیرد و از گستردگی در عرصه اجتماع برخوردار است. با این توصیف تعریف رایجی که می توان از روابط عمومی بیان کرد یعنی مدیریت ارتباطات بین سازمان و مخاطب ، روابط عمومی یعنی هنر مردم داری، یعنی داشتن رابطه خوب با دیگران. یعنی تلاش برای کسب همکاری مردم و گروه هایی که برای سازمان اهمیت دارد. روابط عمومی یعنی هنر کاربرد خردمندانه از رسانه های جمعی برای نفوذ در افکار عمومی است.
از سویی دیگر ارتباطات را سنگ بنا و پایه اولیه تمدن بشری خوانده اند . مبادله اطلاعات و افکار میان آحاد انسانی یکی از مهم ترین نیازهای زندگی اجتماعی است . در این میان ارتباطات، حلقه واسطی است که فرد را به جامعه متصل کرده و زمینه انتقال میراث فرهنگی را از نسلی به نسل دیگر فراهم آورده است.
رسانه ها، مهم ترین و موثرترین ابزار انتقال اطلاعات و آگاهی ها در تحقق فرآیند ارتباطات هستند. نقش رسانه ها در سده معاصر هر روز بیش از پیش برجسته شده است. رسانه ها در عصر حاضر به واسطه کشف و به کارگیری تکنولوژی های جدید ارتباطی تا عمق جوامع نفوذ کرده و از تاثیر بسزا و تعیینکنندهای در جهت دهی افکار عمومی برخوردار شدهاند.
عصر جدید بر پایه ارتباطات و اطلاعات شکل گرفته است . بدون ارتباط و بهره گیری از رسانههای جدید، امید کمتری برای حصول به هدفهای فوری و ضروری در زمان مناسب میتوان داشت.
*مدیر روابط عمومی بیمه ایران معین