اگر تاکنون موضوع آلودگی سد ماملو به فاضلاب انسانی و صنعتی شهر پردیس مطرح بود، حالا مسئولان و کارشناسان محیط زیست، ابعاد تازه‌تری از آلودگی دیگر سدهای کشور باز کرده‌اند. این در حالی است که پروژه تصفیه‌خانه شماره ۲ پردیس به منظور جلوگیری از پساب این شهر به سد ماملو باید هفت سال قبل آغاز می‌شد اما اجرای این طرح در پاسکاری بین محیط زیست و شرکت عمران بر سر یک مجوز، معطل ماند؛ آنچه مسلم است این‌که حالا باید در خوردن آب سد ماملو احتیاط کرد. 
به گزارش ایسنا، ‌ اظهارنظرهای ضد و نقیض درباره ورود فاضلاب انسانی و صنعتی از محدوده شهر پردیس به بالادست سد ماملو هر روز ابعاد تازه‌تری به خود می‌گیرد. در شرایطی که شرکت عمران شهر جدید پردیس به عنوان متولی ساخت تصفیه‌خانه شماره ۲ فاضلاب پردیس مدعی است که فقط ۱۰ درصد از فاضلاب مسکن مهر به اراضی روستای باغکمش در چند کیلومتری سد ماملو می‌ریزد، مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست می‌گویند که نیمی از فاضلاب تولیدی پردیس به منابع آب سد ماملو وارد می‌شود.
چند روز قبل، ابراهیم نظری‌نیا ـ عضو هیات مدیره شرکت عمران پردیس ـ با ابراز گلایه از سازمان محیط زیست که هفت سال با ارائه مجوز تصفیه‌خانه شماره ۲ پردیس مخالفت کرده است، گفت :به دلیل آنکه روند ساخت تصفیه‌خانه حدود سه سال طول می‌کشد، به عنوان راهکار فوری، احداث دو لاگون (حوضچه) را به منظور تصفیه ۷۰ تا ۸۰ درصدی در دستور کار قرار داده‌ایم و اوایل اسفندماه امسال به بهره‌برداری می‌رسد.
نظری‌نیا که معتقد است، فقط حدود
۱۰ درصد فاضلاب پردیس صرفا مربوط به جمعیت ۳۰ هزار نفری فاز ۸ وارد روستای باغکمش در نزدیکی سد ماملو می‌شود، بیان کرد: حدود ۸۳ هزار واحد مسکن مهر در شهر جدید پردیس وجود دارد که از این تعداد ۵۵ هزار واحد در فازهای ۳، ۵، ۹ و ۱۱ است و فاضلاب آن از طریق تصفیه‌خانه شماره یک با هزینه بالایی مدیریت شده و هیچگونه آلودگی ندارد.
این در حالی است که هدایت فهمی ـ رئیس مرکز پژوهاب‌گستر وزارت علوم ـ اخیرا با اشاره به جمعیت ۶۰۰ هزار نفری بالادست سد ماملو گفته است: فقط نیمی از جمعیت ۵۰۰ هزار نفری شهر جدید پردیس به تاسیسات جمع‌آوری و تصفیه فاضلاب دسترسی دارند و نیمی از فاضلاب تولیدی پردیس به منابع آبی سد ماملو سرازیر می‌شود.به گفته او، قبل از احداث سد نیز ورود آلاینده‌ها به سد ماملو و رودخانه جاجرود، وجود داشته که از جمله آن می‌توان به کودهای شیمیایی و سموم کشاورزی، آلاینده‌های صنعتی، آلاینده‌های جمعیتی و فعالیت‌های دامپروری اشاره کرد.با توجه به صحبت‌های این مقام مسئول در وزارت علوم، حتی قبل از آبگیری سد ماملو در سال ۱۳۸۶ پساب صنعتی و انسانی وارد رودخانه جاجرود می‌شده است. به گفته‌ی او ،بحران اصلی، کمیت آب نیست بلکه کیفیت آب است و در نقاط مختلف کشور شاهد ورود منابع آلاینده به سدها و رودخانه‌ها و دیگر 
منابع آبی هستیم.
ادامه در صفحه 8