عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی در خصوص حلقه مفقوده ارتباط صنعت و دانشگاه در ایران توضیحاتی ارائه داد.
بهرام ایمانی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه نهاد دانشگاه تاکنون ماهیت‌های مختلفی از تربیت نیروی انسانی متخصص تا دانشگاه‌های کارآفرین به خود گرفته که براساس شرایط و وضعیت هر دوره تاریخی قابل تغییر خواهد بود که یک امر طبیعی و عادی است، گفت: بی‌شک هم دانشگاه و هم صنعت دو ضلع اصلی توسعه جوامع هستند که نمی‌توانند جدا از هم معنا داشته باشند. وی با بیان اینکه صنعت ارزش‌آفرین و مولد ثروت بوده و از پایه‌های پیشرفت هر کشوری است، افزود: این ارزش‌آفرینی توسط نیروهای انسانی انجام شده که تربیت یافته دانشگاه هستند، پس هر دو در یک رابطه دو سویه مستحکم با هم قرار دارند. ایمانی تصریح کرد: در حال حاضر می‌توان گفت که ایران این حلقه ارتباط را نتوانسته تقویت کند و روز به روز هم ضعیف‌تر می‌شود که علل مختلفی از جمله وابستگی دولت به درآمدهای نفتی و تامین منابع مالی دانشگاه‌ها از طریق فروش نفت که هیچ احساس نیازی به ارتباط با صنعت پیدا نمی‌کند. عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی با اشاره به ضعف در به روزرسانی فنون تولید که قابل رقابت با تکنولوژی‌های دنیا نیست، ادامه داد: واردات تجهیزات و ماشین آلات و عدم اتکا و اعتماد به نیروهای داخلی، عدم آگاهی دانشگاه‌ها از مسائل، شکاف‌ها و مشکلات بخش صنعت، عدم تمرکز دانشگاه‌ها بر خواسته‌های صنعت جهت رفع مسائل آن‌ها و ایجاد نوآوری، عدم ارتباط سرفصل‌های آموزشی با نیازها و خواست‌های صنعت و جامعه و عدم سرمایه‌گذاری صنعت برای نوآوری و تولیدات نوین بخاطر انحصار در تولید و پیرو آن عدم نیاز به دانشگاه‌ها و قطع حلقه ارتباط از دیگر عوامل عدم تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه هستند. وی با اشاره به عدم شکل‌گیری گفت‌وگو بین این دو نهاد و نتیجه عدم درک یکدیگر و عدم شبکه‌سازی دانشگاه‌ها در موضوعات مربوطه جهت حل مشکل صنعت یا نوآوری در آن و به عبارتی جزیره‌ای عمل کردن دانشگاه‌ها، گفت: ایجاد دانشگاه‌های گسترده در سطح کشور که منجر به تبدیل آن‌ها به بنگاه‌های فروش مدرک شده و مدرک گرایی رونق یافت و افرادی بی‌سواد و نامتخصص را روانه جامعه نمود که همین افراد در بخش‌های مختلف صنعت و غیره دارای پست‌های مدیریتی شدند که خود را دارای مدرک بالای دانشگاهی دانسته و نیازی به برقراری ارتباط با دانشگاه نمی‌بینند!