* مجتبی بهاروند
رئیس اسبق کمیسیون
حمل و نقل اتاق بازرگانی ایران
اید تأکید کرد که متأسفانه برای سالها و دهههای متمادی است که دچار یک نوع توهم توطئه شدهایم. به عبارت دیگر، برخی با دیده نامناسبی به هر آنچه که در مملکت ما پیش میآید، مینگرند.شوربختانه هر گاه چند نفر با قصد طرح انتقادات سازنده یا چالشهایی به میدان میآیند و به دنبال ایجاد تغییر برای بهبود وضعیت هستند، بلافاصله عدهای پیدا میشوند و برچسب نابود کردن ساختار و از بین بردن کلیت اتاق بازرگانی را به آنها میزنند.
اعتبار از درون
در حقیقت، همه ما میدانیم هر ساختار، تشکل یا حاکمیتی متکی به اعضای خود هست و اگر آن اعضا به صورت واقعی و براساس شایستگی و کارآمدی به شکل آزاد انتخاب شوند، آن مجموعه هیچ گاه دچار آسیب نخواهد شد. اتاق بازرگانی از این قاعده مستثنی نیست و به عنوان مهمترین تشکل بخش خصوصی هر زمان که تشکیل شده است ، عصارهای از بزرگان و تجار هر شهر بوده و خودشان به واسطه فعالیت اقتصادی که داشتند دغدغه بهبود و ارتقاء داشتند.
به عبارت دیگر، با هدف ایجاد فضای مطلوب و مساعد در تجارت و بازرگانی محلی در اندیشه خدمت به کشور بودند. به هر جهت مجموعهای که با چنین قوام و انسجام ایجاد شده باشد و همواره اعتبار و مشروعیت خود را از درون و تمامی اعضای خود گرفته باشد، از بین رفتنی نیست. اگرچه متأسفانه سالهاست آن جایگاه و اعتباری که اشاره شد در اتاق بازرگانی کمتر مشاهده میشود و پارلمان بخش خصوصی به آن معنا توان لازم را در خود نمیبیند.
به واسطه سالیان فعالیت در حوزه حمل و نقل تجربیاتی در ارتباط با فعالان اقتصادی دیگر کشورها دارم اما قصد مقایسه با کشورهای همسایه و وضعیت حاکم بر آن را ندارم. با این حال، اتاق تجارت افغانستان با وجود تجربه همکاری ۲۵ ساله با آنها نقش، جایگاه و تأثیرگذاری بسیار بالاتری از اتاق بازرگانی ایران دارد. ترکیه و دیگر کشورهای همسایه با آمار تجارت بهتر را هم کنار میگذاریم و از توضیح اینکه وزرای تجارت، راه، اقتصاد و... در آن کشورها باید با نظر مستقیم روسای اتاق بازرگانی یا سندیکای مربوط به آن حوزه انتخاب شوند هم صرفنظر میکنیم. ما آنطور نیستیم!
در نقد برنامه نابودی تا واقعیت بخش خصوصی
اما، موضوعی که برخی آن را مطرح کرده و برای آن تلاش میکنند، هدفش نابودی اتاق بازرگانی یا دولتی کردن آن است. در نقد این برنامه و هدف باید گفت ، اتاق بازرگانی به عنوان یک نهاد بخش خصوصی سالهاست که نقش و جایگاه خود را از دست داده است و کسانی جایگاههای اصلی را تصاحب کردهاند که نقش و تأثیری در بنگاههای اقتصادی عضو اتاق بازرگانی و به طور کلی بخش خصوصی ندارند. به عبارت دیگر، فعالیت اقتصادی مستقلی که ایجاد درآمد و منافعی داشته باشد، ندارند و پستهای مدیریتی در اتاق بازرگانی محل امرار معاش آنها است.
ادامه در صفحه 5