* لطفی – کارشناس فناوری
در خانه های تک تک ما ، گوشی های مدرن جدید ، جای خود را به گوشی های قدیمی می دهند. لپ تاپ های قدیمی کنار گذاشته می شوند و جای خود را به سیستم های به روزتر و مدرن تر می دهند. اداره های دولتی و خصوصی، مونیتور و کیس های قدیمی خود را بروز
می کنند و بدین ترتیب نسل جدید فناوری‌ها و رشد سریع تکنولوژی و همچنین عمر کوتاه تجهیزات کامپیوتری و تنوع طلبی جامعه در استفاده از این تجهیزات همه دست به دست هم داده و یا ابزارهای الکترونیکی کاربرد خود را از دست داده و یا جایگزین می شوند. تمایل جوانان به خرید گوشی‌های هوشمند و گجت‌های مختلف سبب انباشته شدن انبوهی از زباله‌های الکترونیک شده است.اما آیا تا به حال به این موضوع اندیشیده‌اید که با وسایل الکترونیکی و الکتریکی قدیمی چه باید کرد؟ قطعات دستگاه‌های الکترونیک از رده خارج شده، حاوی بسیاری از مواد و فلزات سنگین خطرناکی هستند که معدوم نمودن و یا بازیافت آنها یکی از معضلات پیش روی جوامع صنعتی و نیمه صنعتی است. پسماندهای الکترونیک
دو درصد حجم پسماندها را به خود اختصاص می‌دهند که در اثر بازیافت غیراصولی، بسیار خطرساز بوده و شیرابه‌های آنها با ورود به زمین در آب نفوذ کرده و مواد سمی خطرناکی را وارد آب‌های زیرزمینی می‌کنند.
آمارها نشان می‌دهد، در حال حاضر، کشورهای توسعه یافته‌ای مانند آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن و کره از بزرگ ترین تولید کننده‌های زباله‌های الکترونیک بوده و کشورهای چین، هند، پاکستان از جمله واردکنندگان عمده این زباله‌ها هستند. آسیا ؛ بزرگ ترین قاره در تولید پسماند الکترونیکی در گروه‌های مختلف از لامپ و قطعات کوچک IT گرفته تا تجهیزات بزرگ هوشمند، بازای هر نفر جمعیت بوده و این قاره ، بطور میانگین شانزده میلیون تند پسماند الکترونیک تولید کرده است. سازمان ملل متحد اعلام کرده است که زباله‌های الکترونیکی به شدت در سراسر آسیا در حال افزایش بوده و عواقب جدی برای سلامت انسان و محیط زیست در پی خواهد داشت. در کشورما نیز، هر ایرانی بطور متوسط، سالانه 8 کیلوگرم پسماند الکترونیکی شامل انواع موبایل، لپ تاپ، تبلت، کامپیوتر رومیزی، یخچال، مایکروویو، تلویزیون، ماشین‌های لباسشویی، ظرفشویی، کولر گازی تولید می‌کنند.
در صورتی که پسماندهای رایانه‌ای و الکترونیکی با روش اصولی بازیافت شوند، می‌توان، فلزات متعدد با ارزشی را از آنها استخراج نمود. در ساخت قطعات کامپیوترها از طلا و نقره استفاده می‌شود و اگر بازیافت این پسماندها به طور اصولی انجام پذیرد، می‌توان از یک تن زباله تلفن همراه ، مقادیر زیادی طلا، مس، نقره و پلاتین به دست آورد، که این مقادیر با خروجی بسیاری از معادن تولید کننده این فلزات قابل رقابت می‌باشد. بطوریکه میانگین طلای معادن دنیا، حدود 7.2 گرم بر تن است. اما این میزان در مورد صفحه‌های مدارچاپی گوشی‌های همراه، حدود دو هزار گرم بر تن است و این بدان معناست که استخراج طلا از این زباله‌ها به مراتب پرسودتر از فعالیت در معادن محدود طلا است.
ادامه در صفحه 8