قرار بود خانه‌های خالی به یکی از پایه‌های درآمدی دولت تبدیل شوند اما به نظر می‌رسد ، منابعی که قرار بود از این محل اخذ شود، پشت سد نحوه شناسایی این خانه‌ها گرفتار شده‌اند. به طوریکه برخی از خانه‌هایی که به عنوان خانه خالی شناخته شدند، سکنه داشتند و خانه‌هایی که واقعا خالی هستند، هنوز ناشناخته مانده‌اند. 
به گزارش ایسنا، بر اساس قانون مالیات خانه‌های خالی مصوب آذرماه سال گذشته، اگر واحد مسکونی در شهرهای بالای ۱۰۰ هزار نفر بیش از ۱۲۰ روز خالی از سکنه باشد،  مشمول مالیات می‌شود و به ازای هر ماه بیش از زمان مذکور، ماهانه مشمول مالیاتی بر مبنای مالیات بر درآمد اجاره به شرح ضرایب سال اول معادل شش برابر مالیات متعلقه، سال دوم معادل ۱۲ برابر مالیات متعلقه و سال سوم به بعد معادل ۱۸ برابر مالیات متعلقه خواهد شد.  
وظیفه شناسایی خانه‌های خالی برعهده وزارت راه و شهرسازی از طریق سامانه املاک و اسکان گذاشته شده است که این وزارتخانه با راه‌اندازی سامانه املاک و اسکان نسبت به ثبت اطلاعات سکونتی افراد اقدام کرد و کسانی که در مهلت تعیین شده نتوانستند این اطلاعات را ثبت کنند، خانه آن‌ها به عنوان خاله خالی به سازمان امور مالیاتی از سوی وزارت راه و شهرسازی معرفی شد.  
البته  قانون مالیات خانه‌های خالی از زمانی که اجرای آن شروع شد تاکنون که در حال اجراست، همواره مورد انتقاد کارشناسان و مسئولان به خصوص مجلسی‌ها بوده است. این انتقادات ناشی از روند شناسایی واحدهای مسکونی خالی از سکنه تا اخذ مالیات از آن‌ها است زیرا، گفته می‌شود که وزارت راه و شهرسازی به عنوان نهاد مربوطه برای شناسایی خانه‌های خالی سریع و کارآمد عمل نمی‌کند.  
موضوعی که داوود منظور، رئیس سازمان امور مالیاتی نیز اخیرا به آن اشاره و اعلام کرده است با خود اظهاری نمی‌توان خانه‌های خالی را شناسایی کرد. تعریف خانه‌های خالی غلط است. تاکنون ۵۲۰ هزار رکورد خانه خالی توسط وزارت راه و شهرسازی ثبت شد که از این میزان ۲۱۶ اعتراض صورت گرفت که همگی وارد بوده است. وی همچنین این پیشنهاد را مطرح کرد که در شناسایی خانه‌های خالی باید از ظرفیت شهرداری استفاده شود.
در این میان آمارها نیز بر عدم تحقق این درآمدها مهر تایید زده است. چراکه درآمد حاصل از مالیات بر واحدهای مسکونی خالی از سکنه در ۷ ماه سال جاری فقط یک میلیارد و ۴۰۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان بوده است.