یک کارشناس معتقد است بعد از محدود شدن دو پلتفرم خارجی، اگر کسبوکاری بخواهد دوباره فعالیت خود را در یک فضای جدید آغاز کند، ممکن است هزینه بر و طولانی باشد.
به گزارش ایسنا، با محدود شدن دو پلتفرم خارجی طی دو ماه گذشته، حمایت از کسبوکارهایی که در آن پلتفرمها فعالیت میکردند و به نوعی آسیب دیدند مورد توجه قرار گرفت، در همین راستا اخیرا آئیننامه ای جهت حمایت از کسبوکارها و سکوهای داخلی تصویب و رونمایی شد. درباره جزئیات این آئیننامه میتوان گفت که شامل ۱۴ ماده و ۳۰ نوع حمایتهای دولتی بوده و به اعتقاد وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، گام بسیار بزرگ و بلندی برای حمایت از کسبوکارهای اینترنتی به شمار میرود و اگر این مصوبه به شکل کامل اجرا شود حتما اتفاق بزرگی در کشور خواهد افتاد.
در همین راستا کیوان نقره کار- کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات در گفتوگو با ایسنا، درباره آئیننامه حمایت از کسبوکارهای دیجیتال اظهار کرد: اساسا آئیننامههای حمایتی در هر حوزه اعم از اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره کمک میکند و نیاز است دولت در سطح کلان هم این حمایتها را از بدنه جامعه انجام دهد. وی افزود: در یکی از بخشهای این آئیننامه به تسهیل صدور مجوز اشاره شده است و افرادی که به سکوهای داخلی میروند دارای مجوز هم میشوند، این مسئله کار را کمی سخت میکند زیرا در فرآیند دریافت مجوز باید صلاحیت سنجی انجام شود و اینکه صرفا هرکسی با قرار گرفتن در پلتفرمی صاحب مجوز آن کسبوکار هم شود، به نظر میرسد که در آینده میتواند تبعاتی داشته باشد. این کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات معتقد است که یکی از شاخصهای دریافت مجوز بررسی صلاحیت فردی و شغلی مجموعه حقیقی و حقوقی است که سبب میشود این اتفاق رخ ندهد و در نتیجه تعداد زیادی شرکت داشته باشیم که ممکن است از هویت واقعی برخوردار نباشند. نقره کار تشریح کرد: از دیگر مواردی که در این آئیننامه به آن اشاره شده ارائه خدمات پستی در کنار سرویسدهندههای مجازی است. در این زمینه باید توجه کرد مقداری خدمات پستی کشور ما فرسوده است و ناوگان پستی هم نیاز به بازسازی دارد، بنابراین این سوال وجود دارد که آیا پست میتواند با اضافه شدن این مقدار کسبوکار، به تنهایی پاسخگو باشد؟ اگر نباشد به نوعی لجستیک ما دچار مشکل میشود و در نتیجه نارضایتی هم نزد مردم به عنوان مصرفکننده و شرکتهای مجازی به عنوان سرویسدهنده و ارائه کالا به وجود میآید.
وی با بیان اینکه مسئله مهم دیگر حفظ حریم خصوصی است، تصریح کرد: ماده ۱۱ این آئیننامه به بحث حفظ حریم خصوصی اشاره کرده است، ما باید این مسئله را درنظر بگیریم زمانی که کاربران به پلتفرمهای داخلی میروند، مشخصات شخصی شرکت و کاربران روی آن قرار میگیرد و متأسفانه برخی از کاربران و کسبوکارها به سرویسدهندههای دولتی اعتمادی ندارند که بخواهند اطلاعات خود را در آن قرار دهند و به هرحال به نوعی از حریم خصوصی آنها نه صرفا از دید امنیتی بلکه از نظر اقتصادی هم مطرح میشود. این کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات تأکید کرد: زمانی که کاربران در فضای پلتفرمهای خارجی مانند اینستاگرام فعالیت میکنند، فضا عمومی است و بعدها کاربر میتواند طبق مقررات ارائه خدمات مالیات را داشته باشند ولی زمانی که کاربران در یک فضای پلتفرم داخلی فعالیت کنند، ممکن است، حریم خصوصی کسبوکار از بین برود.
نقرهکار در ادامه سخنانش با بیان اینکه حفظ حریم و عدم دسترسی به اطلاعات کاربران جزو ماهیت و اساس کار پلتفرمها است، تصریح کرد: نکته ای که دولت باید بر روی آن کار کند و بپذیرد این است که اگر زمانی محدودیت پلتفرمهای خارجی برداشته شود، ممکن است بخشی از کاربران از سکوهای داخلی با وجود ارائه امکانات خوب خارج شوند. وی ادامه داد: در بخش دیگری از آئیننامه الزام شده که پلتفرم باید فضایی را ایجاد کند که آن مجموعه و کسبوکار تا ۷۰ درصد فالورهای خود را در آنجا داشته باشند؛ این سوال وجود دارد که چگونه میشود یک کاربر به طور مثال با یک میلیون دنبال کننده حدود ۷۰۰ هزار نفر از آنها را در پلتفرم داخلی داشته باشد؛ چنین مسئلهای نگران کننده است که یا کسبوکارها را به سمت و سوی تبلیغات سوق میدهد یا ممکن است از فالور و دنبالکننده فیک و جعلی استفاده کند. بنابراین درباره این بند میتوان گفت که عملا شدنی نیست.
به اعتقاد وی، در کل میتوان گفت که اگر همزمان فرهنگ سازی برای مردم ترویج شود و هزینه بسیاری که برای تشویق مردم به حضور و استفاده از پلتفرمهای داخلی انجام میشود، به سمت و سویی برود که مزایا و معایب پلتفرمهای داخلی و خارجی بیان شود و مردم خود تصمیم بگیرند که در کدام فضا باشند، قطعا استقبال بیشتر میشود. این کارشناس حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات با اشاره به اینکه تخفیف و معافیتهای مالی و مالیاتی برای هر کسبوکاری به عنوان تشویق باعث ترغیب به گسترش آن میشود، گفت: در این زمینه هم نکته ای وجود دارد و باید توجه کرد چقدر اطلاعات مالی خود را به پلتفرم ارائه کنیم یا اطلاعات مالی جدا از پلتفرم به ادارات مالیات داده شود. مسئله دیگر این است که این نوع معافیتها و تخفیفها سبب میشود شاهد شرکتهای نوپدیدی باشیم که صرفا ایجاد شوند و دربازه زمانی دو ساله از خدماتی استفاده کنند و پس از این بازه بسته شوند و مشخص نشود که به چه چیزی رسیده اند و صرفا خواستهاند از این خدمات استفاده کنند. بنابراین باید نظارتی که دستوپاگیر و طولانی نیست وجود داشته باشد و از سوی دیگر عدم نظارت هم نباید سبب هرج و مرج شود. نقرهکار درباره تأثیر این آئیننامه در ایجاد و توسعه اشتغال، اظهار کرد: در این زمینه باید دید کسبوکارهایی که در فضای دیگر فعالیت میکند، چقدر در فضای پلتفرمهای داخلی میتوانند فعالیت کنند. بنابراین به عقیده شخصی تأثیرگذار است اما نه در کوتاه مدت.
وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: پیشنهاد من برای تدوین این نوع آئیننامهها این است که خوب است که بخش خصوصی و بخش فعالی که قرار است بعدا از این از آئیننامه منتفع شود در تدوین آنها حضور داشته یا حداقل از آنها مشاوره گرفته شود.یا نظرسنجی در این زمینه از کسبوکارها در سطح کشور داشتیم که مشخص میشد آنها چه نیازهایی در پلتفرمهای خارجی دارند و اکنون تمایل دارند در یک فضای دیگر برای آنها برطرف شود و به نظرم تصمیمگیریها باید با حضور خود کسبوکارها، تشکلها و اصناف
انجام شود.