* مینا دیوبند

اگرچه شاید توسعه ی کارآفرینی، تنها استراتژی مناسب برای توسعه اقتصادی در بسیاری از شهرهای بزرگ مورد توجه قرار نگیرد، اما تاثیرات شگرف آن در بسیاری از مناطق کم برخوردار به شدت قابل ملاحظه است. تجارب این چنینی در بسیاری از شهرهای کوچک و محروم و حتی روستاها نشان داده است که فعالیت های کارآفرینانه نقش بسزایی در توسعه ی همه جانبه ی این مناطق باشد.

در دنیای مدرن، توسعه ی بسیاری از مناطق کم برخوردار که سرشار از منابع نیروی انسانی هستند ، پیوند گسترده تری با مفهوم کارآفرینی یافته است و بسیاری از کارشناسان و متخصصین این حوزه معتقدند، که ایجاد کارآفرینی به عنوان یک شیوه ی کارا و مداخله جویانه، روند توسعه‌ی مناطق کم برخوردار را تسریع کرده و از جایگاه ویژه ای برخوردار است. 
همانگونه که اشاره شد ، اگرچه شاید توسعه‌ی کارآفرینی؛ تنها استراتژی مناسب برای توسعه مناطق کم برخوردار محسوب نگردد، اما نسبت به سایر استراتژی ها ، هزینه ی کمتری داشته و برای مناطق کم برخوردار از توانایی بالایی برخوردار است. باید پذیرفت که مناطق کم برخوردار همچون بسیاری از شهرستان های کوچک و روستاها نیز مثل شهرها ، مملو از فرصت های جدید و کشف نشده هستند که کشف و  بهره برداری از این فرصت ها و ایجاد کسب و کارهای جدی و رقابت پذیر نه تنها مزایای بسیاری برای این مناطق خواهد داشت، بلکه بطورغیرمستقیم منفعت هایش، شامل جامعه ی شهری نیز خواهد کرد. 
کارآفرینی روستایی با نگاهی جدید، جامع، فراگیر و درونزا به روستاها به کشف و خلق فرصت های بکر سرمایه گذاری باعث تحول اقتصادی در کشور خواهد شد.  تجربه ی 
سرمایه گذاری های عظیم سواحل مکران در جنوب کشور شاید نماد کوچکی از تحولات بزرگ اقتصادی در این مناطق است. چرا که یکی از مشکلات اساسی کشور در چند دهه ‌ی اخیر، بیکاری جوانان این مناطق و مهاجرت آن‌ها به شهرها بوده که باعث شده بسیاری از این مناطق خالی از سکنه شوند و تعداد کثیری از جوانان آن ها برای کسب شغل و درآمد بیشتر، رهسپار شهرهای بزرگ گردند.
 توجه به کارآفرینی در مناطق کم برخوردار و محروم با نگرشی به مشکلات موجود در مناطق روستایی ایران از اهمیت بسزایی برخوردار است، چرا که بخش عمده منابع موجود در مناطق کم برخوردار مغفول مانده است. باید پذیرفت که کارآفرینی در این مناطق در اصل محتوا ،هیچ تفاوتی با مفهوم عام کارآفرینی ندارد. فقط محدودیت های حاکم بر کارآفرینی در مناطق کم برخوردار از جمله بالاتر بودن ریسک، کمبود امکانات و ضعف مدیریت در این نواحی کمی شرایط را متفاوت با سایر نواحی و تعریفات متداول در حوزه ی کارآفرینی می نماید.
در واقع کارآفرینی در این مناطق با خلق فرصت های جدید اشتغال و درآمد، نقش موثری را در بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مناطق کم برخوردار کشور خواهد داشت. البته توسعه ی فعالیت های کارآفرینی در مناطق کم برخوردار باید بر اساس ظرفیت ها و پتانسیل های موجود در این نواحی صورت بگیرد تا درصد رسیدن به موفقیت بیشتر شده و از هدررفت سرمایه و زمان جلوگیری شود. 
عدم انطباق مهارت و آگاهی های افراد در مناطق کم برخوردار نسبت به شیوه های جدید درآمدزا کردن انواع مشاغل رایج و همچنین فقدان شناخت فرصت ها و روش های جدید در این مشاغل و پویا نبودن اقتصاد در مناطق کم برخوردار نیز بر فقر و بیکاری بوجود آمده در این مناطق دامن زده است. 
بسیاری از این مناطق در جای جای کشورمان زادگاه انسان های مولد است و با در دست داشتن عوامل و منابع ارزشمندی اعم از انسانی ، منابع طبیعی و اقتصادی به عنوان ذخایر استراتژیک هر کشور نقش حیاتی را در رشد و توسعه ی کشور دارند. عموما این افراد، انسان های پر تلاش و مسئولیت پذیری هستند و الزام و تعهد در میان این جوامع به مراتب بیشتر از سایر شهرنشینان است. کارآفرینی در مناطق کم برخوردار نه تنها باعث رشد اقتصادی و دستیابی ساکنین آن ها به کالاها و خدمات مورد نیاز می گردد، بلکه با کاهش آمار مهاجرت هایی از این دست، باعث ارتقای سطح امنیت اجتماعی و رفاه در این مناطق خواهد شد.