* مهدی خمسه - کارشناس بازار بیمه
فرهنگ هر ملت مجموعه اي از عواملي است كه ساختار زندگي آن ملت را تعيين
مي كند و به نوبه خود در تبیین نحوه رفتار، طرز تفكر، امیال، مقررات، تفاوت ها و مشخصات روانشناسي مردم تأثير قابل ملاحظه اي دارد. از دیدگاه برخی دانشمندان برنامه ريزي جامع ذهنی ست که نشانگر اکتسابی بودن آن و نه ذاتي و غریــزي بودنش است و با آموزش مي‌توان از يك فرهنگ ناتوان به يك فرهنگ توانا
روي آورد.
از آنجايي كه بيمه زمينه رشد و توسعه بيشتر کشور را فراهم مي نماید و به لحاظ ماهيت و آثار خود مانع از عميق‌شدن شكاف بین طبقات اجتماعی مي‌شود و در نتيجه تنش‌ها و التهاب‌هاي اجتماعي و سياسي را كاهش مي‌دهد. با توجه به زمان طولاني لازم براي شكل‌گيري تحولات فرهنگي، استفاده از روش‌هاي راهبردي براي فرهنگ سازي توسعه بيمه الزامي است؛ زيرا سياست هاي پايه‌اي ، مبتني بر مطالعات نظام‌مند بوده و لذا تغيير در مديريت كه طي زمان طولاني اجتناب‌ناپذير است موجب تغيير در سياست‌ها نخواهد شد.
با توجه به مطالعات گسترده جهانی ريسك‌گريزي يا اجتناب از عدم قطعيت یکی از چهار ويژگي اصلی فرهنگ ملی هر کشوری محسوب می‌شود. به طوریکه می توان افراد جامعه به دو بخش ریسک پذیر ( گریزان از بیمه) و ریسک گریز ( بیمه گذاران صنعت بیمه) تقسیم نمود.
طبق بررسی های صورت پذیرفته توسط محققان جامعه شناسی و روانشناسان مشخص شده است كه افراد متفاوت در موقعيت‌هاي داراي ريسك و مخاطرات مشابه، واكنش‌ها و رفتارهاي بسيار متفاوتي از خود نشان مي‌دهند. اين رفتار ممكن است ناشي از پيش‌زمينه خانوادگي، آموزش، موقعيت جغرافيايي و تجربه پيشین باشد.
بسياري از صاحب‌نظران هم بر اين عقيده‌اند كه افراد در انتخاب بين ريسك‌گريزي يا ريسك‌پذيري تحت تأثير فرهنگ شان قرار دارند. بنابراین می توان این پیش فرض را مورد نظر داشت که قبول ريسك یا گریز از آن از طرف اقشار جامعه ، عمدتاً منشاء فرهنگي داشته تا اينكه به علت محافظه‌كاري و موارد مشابه
آن باشد.
بنابراين فرهنگ‌سازي و بسترسازي براي توسعه ضریب نفوذ بيمه، بدون شناخت و فهم فرهنگ ملي ميسر نمي‌شود، زيرا ويژگي‌هاي فرهنگ ملي که نقطه ای حساس و استراتژيك است ، بر فرهنگ بيمه اثر مي‌گذارد ، پس ضرورت توجه به فرهنگ ملي كشور در بحث توسعه فرهنگ بيمه امري اجتناب‌ناپذير بوده، فلذا با توجه عمیق تر به این نقطه مي‌توان کلیه سیاست گذاران صنعت بيمه بالاخص بیمه مرکزی ج.ا .ا را تشویق به پژوهش پیرامون شناسايي نقاط قوت و ضعف فرهنگ ملي نمود و بعد از شناخت ابعاد و پتانسیل های فرهنگ ملي، می توان با محور قراردادن آموزش و پرورش در خصوص عدم توسعه یافتگی صنعت بیمه در کشور ، براي برنامه‌ريزي های فرهنگی توسعه محور را به اجرا گذاشت.
ادامه در صفحه 2