* علی اکبرزاده
مدیر روابط عمومی
گروه صنعتی آمیکو
سئولیت اجتماعی شرکتی به طور کلی به مفهومی اشاره می‌کند که در آن یک بنگاه اقتصادی یا یک سازمان جدا از تامین منافع اقتصادی و کسب سود از بدنه‌ی جامعه، فعالیت‌های اخلاقی و عام‌المنفعه‌ای را برای بازگشت بخشی از این سود به بدنه جامعه پیاده‌سازی می‌کند. به طور مثال مشارکت سازمان‌ها در برنامه‌های محافظت از محیط زیست، آموزش و آشنایی افراد در خصوص چگونگی پیشگیری از بیماری‌ها، حمایت از کودکان بدسرپرست یا بی‌سرپرست و برخی امور خیریه.
البته که اشاره به امر خیریه در کمپین‌های مسئولیت اجتماعی به نوعی تقلیل دادن ماهیت CSR است. چرا که شرکت‌ها و مجموعه‌های اقتصادی زمین بازی بزرگ تری از کمک به افراد بی‌بضاعت و بیماران را در فرایند ادای مسئولیت اجتماعی پیش روی خود دارند. حال آنکه امور خیریه و کمک به مستمندان در وهله اول در حیطه وظایف دولتمردان و به نوعی حاکمیت و در درجه‌های بعدی ماموریت سازمان‌های مردمی و موسسات عام‌المنفعه است. به این ترتیب مسئولیت اجتماعی در شرکت‌ها با توجه به فعالیت‌ها و منابع کسب درآمد این مجموعه‌ها ممکن است متنوع و متفاوت باشد. به طور مثال ، شرکتی که به تولید محصولات نفتی و پتروشیمی مشغول است و مستقیم و غیرمستقیم حیات زمین و ساکنان آن را مورد تهدید قرار داده، نمی‌تواند با ارسال آب معدنی به مناطق سیل زده در ژست پیاده‌سازی مسئولیت اجتماعی فرو رود و خود را از بازیگران متعهد این عرصه معرفی کند.
چنانکه شاهدیم بسیاری از شرکت‌هایی که تولیدات و ماحصل فعالیت‌هایشان مستقیم یا غیرمستقیم به محیط زیست آسیب وارد می‌کند، همواره در تلاشند تا با اجرای کمپین‌هایی در همین حوزه به نوعی از زهر عمل اصلی خود بکاهند و برچسب تخریب گر محیط زیست را از خود دور بسازند. کمپانی‌های بزرگ نفتی شل و توتال که تجارب عملکردشان در این حیطه بسیار آموزنده و ثمربخش است.
عملی که اگرچه در کشورما به دلیل تجمیع و تمرکز قدرت و وجود انحصار در برخی حوزه‌ها به روالی عادی تبدیل شده و هر از گاهی می‌شنویم کلنگ تاسیس فلان پتروشیمی یا کارخانه سیمان در محلی که از حیث زیست محیطی اهمیت بالایی دارد به زمین کوبیده شده و باقی ماجرا ...
با این تفاسیر اما وجود کارشناسان علوم اجتماعی، روزنامه‌نگاران و متخصصین ارتباطات در بدنه واحد روابط عمومی و ارتباطات سازمان‌ها بدون شک تاثیر عمیقی در اجرای صحیح کمپین‌های مسئولیت اجتماعی خواهد داشت و منجر به ارائه تصویر مطلوب‌تر و صادقانه‌تری از یک برند در عرصه ایفای مسئولیت‌های اجتماعی خواهد شد. چرا که از یک سو آشنایی با مطالبات عمومی و نزدیکی به بدنه جامعه به عنوان یک ژورنالیست را درک کرده‌اند و از سوی دیگر به فراخور عملکرد یک سازمان طرح‌ها و کمپین‌های اثرگذار و واقع‌بینانه را به مرحله اجرا می‌رسانند.
در نهایت باید اشاره داشت ، زمانی که رویکرد تعاملی در کنار تکنولوژی‌های نوین ارتباطی، یکی به عنوان نقشه راه و دیگری ابزار در اختیار متخصصان ارتباطات قرار می‌گیرد، می‌توان انتظار داشت تصویر موجه‌تر و محبوب‌تری از یک برند در ذهن مخاطبان و جامعه هدف خلق شود. تصویری که از صداقت و درستی عملکرد یک بنگاه نشات گرفته و در تلاش است تا با اجرای صحیح کمپین‌های مسئولیت اجتماعی به موتور مولد اعتماد تبدیل شود.