* حوریه یحیایی

امروزه، در بسیاری از کشورهای پیشرفته،  اشتغال از سال های اول جوانی و به صورت همزمان با تحصیل در دانشگاه ، به یک موضوع مهم تبدیل شده است. اما متاسفانه چنین موضوعی در جامعه ما دیده نمی شود و به همین جهت ، آمارهای موجود، در خصوص اشتغال دانش آموختگان و تعداد دانشجویان ، متاسفانه بیانگر کافی نبودن نرخ اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی است.
 رقابت برای ورود به بازار کار بسیار سخت‌تر از قبل شده و دانشجویان نیاز دارند تا آماده رویارویی با چالش‌های جدید باشند. نکته ی حائز اهمیت در این رابطه ،  بهبود نیروی کار دانش آموخته توسط نظام آموزشی کشور می باشد. به این منظور، برگزاری دوره‌های کاربردی و اشتغال‌محور در دانشگاه‌ها اهمیت بسیاری دارد. زیرا ، فرد در صورت پیدا کردن علاقه ی خود به همراه پیگیری و کسب مهارت در آن، می تواند سبب یادگیری دانش لازم برای ورود به بازار کار شده و به راحتی نسبت به سایرین مشغول شود.
برگزاری دوره‌های مورد نظر ، از مزایای بسیار زیادی برخوردار است . یکی از مزیت های برگزاری این دوره ها ،  بکار گیری دانشجویان توانمند در زمینه های مختلف و مورد علاقه ی آنهاست. دانشجو همزمان با تحصیلات خود می تواند در زمینه ای که حس می کند در آن استعداد دارد ، به صورت عملی کسب مهارت کند و شرایط را برای پیدا کردن شغل مناسب خود در حین تحصیل و یا پس از به پایان رساندن مقطع تحصیلی،  فراهم کند. تحقیقات نشان می دهد ، دانشجویی که در حین تحصیل در دانشگاه مشغول به کار می شود و از صنعت مورد نیاز رشته‌ی خود آگهی پیدا می کند ، در آینده می‌تواند یک کارآفرین خوب باشد.
از دیگر فواید بهره برداری از دانشجویان جوان در حوزه های متفاوت کسب و کار ، تاثیر قابل توجه و بسیار زیاد آن ها بر چرخه ی اقتصادی کشور می باشد. به همین خاطر ، دانشجویان باید بتوانند با هرگونه ایده و تفکرات مختلف با سایرین ارتباط برقرار کرده و کار کنند و به نوعی این ارتباط کاری و ایجاد تعامل با همکاران دیگر ، زمینه ساز ورود 
آن ها به بخش های مختلف شغلی شده که این موضوع به راحتی می تواند توسط دانشگاه میسر شود.
چالش هایی نظیر ، عدم رو به رو شدن با مسائل مربوط به مهارت های شغلی در راستای رشته ی افراد ،  کمبود فرصت های تجربی عملی و به دنبال آن عدم توانایی حل مسائل مورد نیاز به دلیل نداشتن تجربه ی کافی ، باعث می شود که دانشجو دلسرد شده و از ورود به بازار کار در حین تحصیل، ممانعت نماید.
با توجه به موارد ذکر شده و حجم بسیار بالای منابع انسانی دانش آموخته، نقش نهاد های آموزش عالی  و دانشگاه ها به عنوان یکی از مهم ترین نهاد‌های اصلی عصر حاضر در جهت شناسایی این توانمندی ها و استعداد ها در وهله ی اول و سپس ایجاد و افزایش محیط و بستر درست برای کسب دانش کافی برای تربیت نیروی کار تخصصی ماهر متناسب با نیاز های جامعه و بازار کار برجسته شده و بسیار مهم است.
 برنامه ریزی جامع ، مدون و اصولی برای برگزاری این دوره ها، می‌تواند شانس‌های شغلی دانشجویان را افزایش داده و به آن‌ها برای ورود به بازار کار کمک کند. از سوی دیگر، وجود کارگاه های اشتغال محور به دانشگاه‌ها امکان می‌دهند تا در حالت عملی‌تر، با بررسی نیازهای شغلی صنایع ، برنامه‌های آموزشی خود را مطابق با این نیازها تنظیم کرده و نتیجه ی بهتری در نظام آموزشی کشور مشاهده شود. با پیشرفت دنیای کسب و کار بالاخص استارتاپ های دانش بنیان ها و با گسترش این همکاری‌ها می توان شاهد توسعه‌ی فناوری و نوآوری در کشور بود و قطع به یقین از طریق جذب افراد متخصص، به پیشرفت اقتصادی کشور نیز کمک شایانی خواهد شد و شاهد درخشش نام کشور عزیزمان ایران ، در حوزه ی ایجاد اشتغال همانند بسیاری از حوزه ها خواهیم بود.