* مهدی یاراحمدی خراسانی
این که من «احساس تکلیف کردم» و دلم خواست برای شادی دل مردم، افزایش مشارکت عمومی در انتخابات، پاسخگویی به افکار عمومی، هیجان دادن به رقابت های انتخاباتی، رعایت مصالح حزبی، دعوت 
گروه ها و افراد مختلف و سایر ادعاهای نخ نما شده و کلیشه‌ای دیگر از این دست کاندیدای بالاترین مقام اجرایی کشور شوم نه عقلی است نه شرعی!
برادر من! آقای محترم! حواست هست برای چه کار مهم و بزرگی داوطلب شده‌ای. جایگاه ریاست جمهوری در جامعه ی اسلامی «مقام» نیست که برای آن این گونه بی محابا و بدون در نظر گرفتن تمامی ابعاد آن نامزد شویم و خود را در معرض رأی مردم قرار دهیم. اینجا فراتر از مقام است اینجا جایگاه خطیر «مسئولیت» و مسئولیت‌پذیری است که قبل از تصاحب آن باید خوب بررسی کنید و مطمئن شوید که آیا اصلاً شما توان فردی و صلاحیت پذیرش این مسئولیت را دارید یا خیر؟ آیا فرد یا افراد دیگری هستند که از شما صلاحیت بیشتری داشته باشند یا خیر؟ آیا شنیده‌اید سزای فردی که به مناصب حکومتی و غیر حکومتی به دیدۀ طمع و طعمه نگاه می‌کند و بدتر از آن، در پوشش تقدس و با ریاکاری خود را در جایگاه مسئول قرار می‌دهد، کمتر از آتش نیست؟ آیا خبر دارید یا در جایی خوانده اید وجود شریف پیامبر اعظم(ص) در مذمت فردی که مسئولیتی را بدون داشتن شایستگی لازم می‌پذیرد، فرمود: «مَنْ تَوَلّی عَمَلا وَ هُوَ یعْلَمُ أنَّهُ لَیسَ لَهُ بِأهْلٍ، فَلْیتُبَّوَءُ مَقْعَدُهُ مِنَ النّارِ» یعنی  هر که ریاست و مسئولیتی را بپذیرد و بداند که اهلیت آن را ندارد، در قبر و قیامت جایگاه او پر از آتش خواهد شد. از این جهت اعلام خطر می‌کنم برای همه کسانی که می‌خواهند در این انتخابات مهم و حیاتی پیش رو کاندیدا شوند که نیک بدانند این مسئولیت شوخی بردار نیست و بعداً فرد مسئول باید در برابر دادگاه الهی برای لحظه لحظه صدارت خود پاسخگو باشد.
به طور طبیعی فردی که بدون داشتن شایستگی لازم مسئولیتی را بر عهده می‌گیرد، آن محدوده از دایرۀ مدیریتی وی با چالش‌های اساسی مواجه می‌شود و به مرور زمان چرخ پیشرفت جامعه را با اختلال مواجه می‌کند و این خود، بزرگ‌ترین خیانت به یک ملت است و جبران این خیانت چون در دایرۀ تضییع حق‌الناس قرار می‌گیرد، تقریباً محال است و فرد دچار عقوبت اخروی و چه بسا عقوبت دنیوی شود. خصوصاً اکنون که جایگاه ریاست جمهوری کشور بار دیگر متبرک به نام شهید شده است و مردم رایحه دولت مردمی و خدمتگزار را با همه وجود خود حس کرده‌اند باید بیش از همیشه مراقب باشیم که در مسیری که «مَرد آن ره نیستیم» قدم نگذاریم و با منافع، مصالح و آینده مردمان سرزمین مان که مسلمان و نجیب هستند بازی نکنیم. البته روی دیگر این ماجرا هم افرادی هستند که در واقع سراسر اخلاص، خدمت، صلاحیت، توانایی و شایستگی‌اند. اینها نیز نباید میدان را خالی کنند و شانه زیر بار کار و مسئولیت ندهند و خود را بی تفاوت نشان دهند. البته حتماً این دسته آخر بسیار محدود خواهند بود بر عکس گروه اول که پرشمار هستند. 
ادامه در صفحه 6