تفاهم- گروه گزارش: یک فعال اقتصادی با تأکید بر اینکه سیاسیون باید اقتصاد را رها کنند و کار را به دست متخصصان بسپارند، گفت: ما باید از حاشیه به متن اصلی اقتصاد برویم و کار را به افراد حرفه‌ای تحویل دهیم. یحیی آل‌اسحاق درباره چگونگی تقویت فرصت‌های اقتصادی فراسرزمینی در کشورمان اظهار کرد: موضوع صادرات همیشه به عنوان اولین نکته مهم در زوایای مختلف مطرح می‌شود و در اصل قضیه هم هیچ شکی نیست. این فعال اقتصادی افزود: با توجه به جایگاهمان در تجارت جهانی الان حداقل 3 درصد از تجارت جهانی باید متعلق به کشور ما باشد اما یک صدم آن هم نیست. دلیلش این است که برخوردهای ما عمدتا حاشیه‌ای است تا متن و فقط حاشیه‌ها را بزرگ می‌کنیم و به اصل قضیه نمی‌پردازیم. آل اسحاق تصریح کرد: صادرات یک اصولی دارد و اصل اول هم این است که بازارهای دنیا صاحب دارند که رقیب ما هستند و اینطور نیست که بازارهای دنیا بی صاحب باشند. مجموعه زنجیره ارزش شامل بازاریابی و منافع شرکت حمل و نقل و منافع خریدار و فروشنده باید طوری باشند که همه نیازهای بازارهای دنیا را پوشش دهند. وی گفت: مشکل اساسی ما این است که عموم سیاست گذاران، تصمیم سازان، فعالان اقتصادی و صادرکنندگان و بازاریاب‌ها تا 90 درصد در کار خودشان حرفه‌ای نیستند و کار به دست سیاسی‌ها افتاده درحالیکه کار تجارت یک کار کاملا حرفه‌ای است. آل اسحاق تأکید کرد: تا زمانی که کار کشور در هر حوزه‌ای از جمله اقتصاد و صادرات تحت تأثیر مسائل سیاسی باشد و بحث حرفه‌ای کار کردن مطرح نباشد مسلما وضعیت اقتصاد کشور هیچ تغییری نخواهد کرد. وی بیان کرد: تولیدکنندگان ما باید محصولات صادراتی بسازند که از نظر کیفیت و قیمت و خدمات پس از فروش و بازاریابی به جنگ مشابه همان محصولات در منطقه و جهان بروند. نکته دوم این است که برای انجام این کار مهم باید یک فرد حرفه‌ای با دانش کافی انتخاب شود تا بتواند قیمت تمام شده و بسته بندی را با دقت برنامه ریزی کند. این فعال اقتصادی با تأکید بر اینکه تولیدکننده باید تولید صادرات محور داشته باشد افزود: تا زمانی که الزامات صادرات شامل کیفیت و قیمت و خدمات پس از فروش و بازاریابی را در داخل کشور فراهم نکنیم مصرف کننده آنگونه که باید و شاید تمایلی به مصرف کالای ایرانی پیدا نخواهد کرد. آل اسحاق اضافه کرد: نظارت کننده بر این روند باید ابزار نظارتی و همت کافی و انضباط لازم و اقتدار اعمال نفوذ را داشته باشد نه اینکه یک فرد بی خاصیت و چهار کارمند بی خاصیت بر کارها نظارت کنند.