* ناصر رزاق منش - مدیرعامل جمعیت طرفداران ایمنی راه ها
بدون تردید یکی از مسائل بسیار مهم و کلیدی که در سال های اخیر در کشور از کانون توجه خارج گردیده نگاه موضوعی به 
حمل و نقل است که لازم بود همچون دیگر جوامع به عنوان رکن اصلی اقتصاد و توسعه پایدار قلمداد گردیده ، بشمار آید.
این نگرش در کشور ما لزوماً می بایست بیش از دیگر کشورها مورد نظر باشد ، چرا که روند رو به رشد سفر و جابجایی کالا و مسافر در طی سالیان متمادی نیازمند موقعیت ارزشمند جغرافیایی سرزمین پهناور ایران، مدیریتی کارا و تدابیری مؤثر برابر با توسعه ی تقاضا صورت می گرفت و بگیرد و امروز به وضوح ضرورت دارد تا روح تازه ای در کالبد نیمه جان حمل و نقل دمیده شود، این دیدگاه بدین جهت قوت بیشتری می یابد که معضلات و مشکلات حاکم بر تمامی مُدهای حمل و نقل شامل هوایی، ریلی ، دریایی و به ویژه جاده ای کاملاً محسوس بوده ، روشن و آشکار است ، دشواری های فراوان و نارضایتی غالب آحاد جامعه در انجام یک سفر معمولی با هر یک از بخش های حمل و نقلی به ویژه در سنوات اخیر خود گویای کم یا بی توجهی دستگاه اجرایی به موضوع است که یقیناً بخشی از آن متوجه عدم مدیریت صحیح و اتخاذ تدابیر و اجرای برنامه های خُرد و کلان است و باز به نظر می آید بروز این مشکلات و عوارض بیشتر از زمانی آغاز گردید که دو وزارتخانه اصلی راه و ترابری با مسکن و شهرسازی ادغام گردید و تشکیلاتی با عرض و طول گسترده شکل گرفت. به یقین باید اذعان داشت، صنعت حمل و نقل کشور آن‌طور که باید رشد نیافته و نتوانسته نقش خود را در اقتصاد ایفا نماید ، از این رو لازم است سیاستگذاران کشور یک بازنگری اساسی را در بخش‌های مختلف صنعت 
حمل و نقل کشور انجام دهند ، لذا دولت چهاردهم با رویکردی جدید و نوینی که دارد با استفاده از این فرصت تاریخی  می تواند نقطه عطفی را در تاریخ وزارت راه و شهرسازی آغاز نماید. 
اجازه می خواهم اشاره ای داشته باشم به اینکه نیاز ما به بخش حمل‌ و نقل چیست و سپس اینکه شرایط فعلی و وضعیت کنونی چگونه است و مسیر طی‌شده درست بوده یا خیر. حمل‌ونقل دو کارکرد اصلی در اقتصاد دارد. اولین کارکردش اثر مستقیمی است که به عنوان یک فعالیت اقتصادی بر رشد اقتصادی و ایجاد اشتغال می‌گذارد. با نگاهی به حساب‌های ملی، سهم ارزش افزوده بخش حمل‌ونقل از تولید ناخالص داخلی قابل توجه بوده تا حدی که از سال دور تا سال های اخیر به طور میانگین  9-7 درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را بخش حمل و نقل تولید کرده است ، این رقم  اثر مستقیم حمل و نقل در اقتصاد را نشان می‌دهد ولی نقش حمل‌و‌نقل در اقتصاد فراتر از آن است. حمل ونقل از جمله امور زیربنایی و فرابخشی و یکی از اجزای مهم چرخه تولید و مصرف همچنین 15 درصد از کل تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در ماشین آلات و لوازم و کسب وکار با فرض  قیمت های ثابت همچنین بیش از 1/3  میلیون نفر از شاغلان به طور مستقیم درکشور را به خود اختصاص داده است.
ادامه در صفحه 2