* رضا رضازاده 
کارشناس اقتصادی
گردشگری یکی از صنایع پویا و در حال رشد در جهان است که می‌تواند تأثیرات چشمگیری بر اقتصاد کشورها داشته باشد. ایران با داشتن سابقه‌ای غنی از فرهنگ و تاریخ، طبیعتی بکر ، متنوع و جاذبه‌های بی‌شمار تاریخی و طبیعی، پتانسیل بالایی در جذب گردشگران بین‌المللی دارد. با این حال در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی در رونق این صنعت مواجه بوده است.
یکی از اصلی‌ترین چالش‌ ها، مسائل مربوط به زیرساخت‌هاست. بسیاری از نقاط گردشگری ایران، به خصوص در مناطق دورافتاده ‌تر، از زیرساخت‌های مناسب برای پذیرش گردشگران محروم هستند. از کمبود امکانات رفاهی، هتل‌های مناسب گرفته تا سیستم‌های حمل و نقل و جاده‌های استاندارد همگی از چالش های صنعت گردشگری کشور است. عدم دسترسی آسان به برخی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری می‌تواند بسیاری از گردشگران را از دیدن این نقاط منصرف کند. حتی نبود یک سرویس بهداشتی ساده در بسیاری از منحصربه فرد ترین مناطق گردشگری کشور باعث تاسف است. بماند که آموزش و مهارت نیروی کار مجرب در این حوزه نیز یکی دیگر از چالش‌های اساسی است. 
ارائه خدمات به گردشگران نیازمند نیروی کار ماهر و آموزش‌ دیده است. اما در بسیاری از مناطق گردشگری، کمبود نیروی کار با تجربه و آموزش‌های مناسب این صنعت احساس می‌شود. این کمبود به خدمات رسانی ضعیف و نارضایتی گردشگران منجر می‌شود که می ‌تواند بر اعتبار مقصدهای گردشگری تأثیر منفی بگذارد. یکی دیگر از مسائل مهم، نبود تبلیغات مناسب و بازاریابی کارا برای جذب گردشگران بین‌المللی است. ایران با وجود جاذبه ‌های فراوان، به طور مؤثری در بازارهای بین‌ المللی برای گردشگری دیده نمی‌شود. کمپین‌های بازاریابی و تبلیغات به ندرت به درستی طراحی و اجرا می‌شوند و اطلاعات مربوط به ایران به عنوان یک مقصد گردشگری به طور مناسب در اختیار مخاطبین جهانی قرار نمی‌ گیرد. 
مسائل مربوط به ایمنی و امنیت نیز از عواملی هستند که می‌توانند بر جذب گردشگران تأثیرگذار باشند. در روزهایی که جهان چهره نامناسبی را از ایران در حال مخابره کردن است و از عدم وجود امنیت در کشور تبلیغ می شود. اگرچه ایران یکی از کشورهای امن در منطقه محسوب می‌شود، اما تصویر رسانه ‌ای و برداشت‌های عمومی از امنیت این کشور می ‌تواند به شکل ‌گیری نگرش‌های منفی منجر شود. این مشکل تنها با ایجاد بسترهایی برای ارائه اطلاعات دقیق و مثبت توانسته تا حدی تحت کنترل قرار گیرد. از عوامل سیاسی و روابط بین‌المللی و تأثیر قابل توجه آن بر وضعیت گردشگری ایران نیز نباید غافل شد. تحریم‌های اقتصادی و محدودیت‌های بین‌المللی می‌تواند بر روی دسترسی به بازارهای جهانی گردشگری و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مربوطه تأثیرگذار باشد. تعاملات دیپلماتیک و بهبود روابط با سایر کشورها می‌تواند زمینه‌ساز کاهش این محدودیت‌ها و بهبود شرایط جذب گردشگران باشد. مازاد بر این ، مساله روادید و ورود و خروج گردشگران نیز از دیگر چالش‌های مطرح شده است. پیچیدگی ‌ها و محدودیت‌های مربوط به اخذ ویزا می‌تواند برای گردشگران بالقوه بازدارنده باشد. ایران در مقایسه با بسیاری از کشورها، فرآیند صدور ویزای پیچیده ‌تری دارد که ممکن است موجب کاهش تمایل گردشگران به انتخاب این کشور به عنوان مقصد سفرشان شود. 
بهره ‌برداری نامناسب از جاذبه‌های گردشگری و توسعه ناپایدار نیز یکی از مشکلات مهم این صنعت در ایران است. بسیاری از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی به دلیل مدیریت نادرست و نبود نظارت دقیق در خطر تخریب قرار دارند. بهره ‌برداری بیش از حد و نبود برنامه‌های حفاظتی مؤثر می‌تواند به کاهش جذابیت این مکان‌ها و تخریب منابع طبیعی بیانجامد.
برای بهره ‌گیری از تمامی ظرفیت ‌های گردشگری ایران و فائق آمدن بر چالش‌های موجود، نیاز به یک استراتژی جامع و هماهنگ احساس می‌شود. سیاست ‌گذاران و دست‌اندرکاران این حوزه باید با بهره‌ گیری از تجربیات بین‌المللی و بومی‌سازی آن‌ها، برنامه‌هایی را طراحی و اجرا کنند که به توسعه پایدار و رونق صنعت گردشگری منجر شوند. رفع چالش‌ها و استفاده از فرصت ‌ها می ‌توانند در نهایت منجر به ارتقای جایگاه ایران به عنوان یکی از مقصدهای برتر گردشگری در جهان شوند.