* امید انصاری – کارشناس تغذیه
امنیت غذایی یکی از مهم ترین چالش های جهانی در قرن بیست و یکم به شمار می رود و به ویژه برای کشورهایی که با محدودیتهای منابع طبیعی، تغییرات اقلیمی و رشد جمعیت مواجه هستند، اهمیت بیشتری پیدا می کند. تغییرات اقلیمی نیز یکی از بزرگ ترین چالشهای پیش روی امنیت غذایی به شمار می رود که کشور ما نیز از این بحران ها و چالش ها مستثنی نیست. در این زمینه، هم افزایی فناورانه به عنوان یک راهکار کلیدی برای تضمین و بهبود امنیت غذایی شناخته میشود. این مفهوم به همکاری و هماهنگی بین بخش های مختلف فناوری، کشاورزی، صنایع غذایی و سیاست گذاری اشاره دارد و می تواند به افزایش کارایی، کاهش ضایعات و بهبود کیفیت محصولات غذایی منجر شود.
امنیت غذایی به معنای دسترسی همه افراد به غذای کافی، ایمن و مغذی برای یک زندگی سالم و فعال است. این مفهوم نه تنها به تولید غذا بلکه به توزیع، دسترسی و مصرف آن نیز مرتبط میشود. با توجه به رشد سریع جمعیت و نیاز به تولید غذای بیشتر، ضروری است که کشورها به دنبال راهکارهای نوآورانه و پایدار برای افزایش تولید غذایی خود باشند. در این راستا، هم افزایی فناورانه می تواند به عنوان یک ابزار مؤثر برای رسیدن به این هدف عمل کند.
یکی از جنبههای مهم هم افزایی فناورانه، استفاده از فناوری های نوین در کشاورزی است. با پیشرفت هایی که در زمینه های بیوتکنولوژی، نانو فناوری، فناوری اطلاعات و ارتباطات و کشاورزی در کشور انجام شده است، باید منجر به کشاورزی مدرن در کشور شود که با افزایش بهره وری همراه خواهد بود. به عنوان مثال، کشاورزی دقیق به کارگیری فناوریهایی مانند سنسورها، GPS و دادههای بزرگ برای مدیریت دقیق منابع اشاره دارد.
این فناوری ها به کشاورزان کمک می کنند تا با استفاده بهینه از آب، کود و سموم، تولید خود را افزایش دهند و در عین حال اثرات منفی بر محیط زیست را کاهش دهند. علاوه بر این، علوم بیوتکنولوژی به کشاورزان این امکان را میدهد که گیاهان مقاوم تری در برابر آفات، بیماریها و تغییرات اقلیمی پرورش دهند. این امر به ویژه در مناطقی که با چالشهای آب و هوایی مواجه هستند، اهمیت دارد. به عنوان مثال، تولید گیاهان تراریخته که به خشکی مقاوم هستند میتواند به افزایش تولید در مناطقی که با کمبود آب مواجه هستند، کمک کند. این نوع نوآوری ها نه تنها به افزایش تولید غذا کمک میکند بلکه میتواند امنیت غذایی را در برابر نوسانات بازار و تغییرات اقلیمی تقویت کند.
بهبود زنجیره تأمین غذا نیز بسیار حائز اهمیت است. با استفاده از فناوری های نوین، میتوان فرآیند های توزیع و نگهداری غذا را بهینه سازی کرد. به عنوان مثال، استفاده از فناوریهای اطلاعاتی در زنجیره تأمین میتواند به کاهش ضایعات غذایی منجر شود. بر اساس آمارها، تقریباً یک سوم از مواد غذایی تولید شده در سطح جهانی به دلیل ضایعات در زنجیره تأمین از بین می رود.
ادامه در صفحه 8