* فرید خوشدل
کودکان ازهمان سنین ابتدایی زندگی ویژگی ‌ها، علایق و توانایی‌های منحصر به فردی از خود نشان می‌دهند که می ‌توانند نشانه‌ های استعدادهای درونی آنها باشند. والدین به عنوان نزدیک ‌ترین افراد به کودکان، نقش حیاتی در کشف و پرورش این استعدادها دارند. فرآیند شناسایی و توسعه استعدادها از سنین کودکی آغاز می‌شود و نیازمند دقت، صبر و آگاهی والدین است. در این مسیر، توجه به چندین اصل کلیدی می ‌تواند به والدین کمک کند تا به بهترین شکل ممکن در این مسئولیت بزرگ موفق شوند. در اولین گام، والدین باید به مشاهده دقیق رفتارها و علایق کودکان بپردازند. هر کودک مجموعه ‌ای از علایق و توانایی‌ ها دارد که در قالب فعالیت‌های روزمره، بازی‌ها و تعاملاتش با دیگران ظاهر می‌شود. ممکن است کودکی علاقه زیادی به ساختن اشیاء با لگو داشته باشد و دیگری هنگام گوش دادن به موسیقی واکنش‌های عاطفی قوی نشان دهد. این رفتارها، نشانه‌هایی از تمایلات درونی کودک هستند که می‌توانند به عنوان پایه ‌ای برای کشف استعدادهای او مورد استفاده قرار گیرند. والدین باید به این نشانه‌ها توجه کنند و فرصت‌هایی فراهم کنند تا کودک بتواند علایق خود را بیشتر کشف کند.
در گام بعدی، فراهم کردن محیطی غنی و متنوع برای کودک بسیار اهمیت دارد. کودکان زمانی که در محیطی متنوع قرار می‌گیرند و با گزینه‌ ها و فعالیت‌ های مختلف مواجه می‌شوند، می ‌توانند استعدادهای بالقوه خود را بهتر شناسایی کنند. شرکت در کلاس‌های هنری، ورزشی یا علمی و داشتن دسترسی به کتاب‌ها، ابزارهای آموزشی و فرصت‌ های یادگیری متنوع می ‌تواند کودک را در مسیر کشف توانایی‌ هایش یاری دهد. با این حال، والدین باید دقت کنند که این تنوع به معنای فشار بیش از حد یا اجبار کودک به فعالیت‌ هایی که به آن‌ها علاقه ندارد، نباشد. 
یکی از مهم ‌ترین وظایف والدین در این مسیر، تشویق و حمایت از کودکان بدون اعمال فشار است. گاهی والدین ممکن است به دلیل انتظارات شخصی یا آرزوهای ناتمام خود، کودک را به سمت فعالیت ‌هایی هدایت کنند که لزوماً با علاقه‌ها و استعدادهای او همخوانی ندارد. این مسئله نه تنها به رشد استعدادهای واقعی کودک کمک نمی‌کند، بلکه می ‌تواند منجر به کاهش اعتماد به نفس و از دست دادن علاقه کودک به فعالیت ‌های دیگر شود. تشویق به جای اجبار، کلید موفقیت در این مرحله است. کودکان زمانی که احساس کنند ، والدین شان به آن‌ها اعتماد دارند و از تلاش ‌هایشان حمایت می‌کنند، انگیزه بیشتری برای یادگیری و پیشرفت خواهند داشت. همچنین والدین باید به آزمون و خطا به عنوان بخشی از فرآیند کشف استعدادها نگاه کنند. ممکن است کودکی در ابتدا به فعالیتی علاقه نشان دهد ولی پس از مدتی متوجه شود که این فعالیت با توانایی‌ ها یا علایقش سازگار نیست. در چنین شرایطی، والدین نباید دلسرد شوند یا کودک را سرزنش کنند. بلکه باید این فرصت را به او بدهند تا چیزهای جدیدی را امتحان کند. گاهی کشف استعداد واقعی زمان ‌بر است و نیازمند تجربه ‌های متنوع و فرصت ‌های مکرر برای یادگیری است.
ادامه در صفحه 2