* حوریه یحیایی
کارآفرینی موتورمحرکه رشد اقتصادی است و نقش حیاتی در ایجاد اشتغال، نوآوری و افزایش رقابت ایفا می‌کند. در این میان، صادرات به عنوان یک عامل کلیدی در توسعه کسب و کارهای کارآفرینانه و ایجاد فرصت‌های جدید برای رشد و شکوفایی آنها عمل می کند. با توسعه صادرات، نه تنها بازارهای جدیدی برای محصولات و خدمات کارآفرینان ایجاد می شود، بلکه منابع مالی بیشتری نیز به اقتصاد تزریق می گردد که این خود زمینه ساز افزایش تولید و اشتغال در کشور است. توسعه صادرات به کارآفرینان این امکان را می دهد که از محدودیت های بازار داخلی فراتر رفته و به بازارهای بین المللی دسترسی پیدا کنند. این دسترسی به بازارهای بزرگتر، به کارآفرینان فرصت می دهد تا مقیاس تولید خود را افزایش داده و از مزایای اقتصادی آن بهره مند شوند. همچنین ورود به بازارهای جدید نیازمند رقابت با سایر تولیدکنندگان در سطح بین المللی است که این خود باعث ایجاد انگیزه برای نوآوری و بهبود کیفیت محصولات و خدمات می شود. در نتیجه، کارآفرینان با تولید محصولات و خدمات با کیفیت بالاتر و قیمت رقابتی تر، می توانند در بازارهای
بین المللی موفق تر عمل کرده و سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهند.
علاوه بر این، صادرات می تواند به عنوان یک منبع درآمد ارزی برای کشور عمل کند. درآمدهای حاصل از صادرات می توانند به تقویت ذخایر ارزی کشور کمک کرده و ثبات اقتصادی را افزایش دهند. همچنین، این درآمدها می توانند برای واردات کالاهای سرمایه ای و تکنولوژی های پیشرفته استفاده شوند که این امر به نوبه خود به افزایش
بهره وری و رقابت پذیری صنایع داخلی کمک می کند. به این ترتیب، صادرات به عنوان یک چرخه مثبت عمل می کند که نه تنها به رشد کسب و کارهای کارآفرینانه کمک می کند، بلکه به تقویت بنیه اقتصادی کشور نیز منجر می شود. با این وجود، کارآفرینان در فرایند صادرات با چالش های متعددی مواجه هستند. این چالش‌ها شامل موانع تجاری، مقررات پیچیده، کمبود اطلاعات در مورد بازارهای بین المللی،
هزینه های بالای حمل و نقل، و مشکلات تأمین مالی است. برای رفع این چالش ها، دولت و سایر نهادهای ذیربط باید اقدامات حمایتی مناسبی را در پیش بگیرند. این اقدامات می تواند شامل ارائه آموزش‌های لازم به کارآفرینان در زمینه بازاریابی
بین المللی، ایجاد تسهیلات مالی برای صادرات، کاهش موانع تجاری، ارائه خدمات مشاوره ای و حقوقی، و ایجاد بسترهای لازم برای تسهیل فرایند صادرات باشد.
یکی از مهم ترین اقدامات حمایتی دولت، ایجاد زیرساخت های لازم برای توسعه صادرات است. این زیرساخت ها شامل ایجاد بنادر و فرودگاه های مجهز، شبکه های حمل و نقل کارآمد، و مراکز لجستیک می باشد.
همچنین، دولت باید با ایجاد توافق نامه های تجاری با سایر کشورها، زمینه را برای دسترسی آسان تر کارآفرینان به بازارهای بین المللی فراهم کند. علاوه بر این، دولت باید با ارائه خدمات اطلاع رسانی به کارآفرینان، آنها را از فرصت های موجود در بازارهای بین المللی آگاه کرده و به آنها کمک کند تا تصمیمات درستی در مورد صادرات محصولات و خدمات خود بگیرند.
تامین مالی یکی دیگر از چالش های مهم برای کارآفرینان در فرایند صادرات است. بسیاری از کارآفرینان به دلیل عدم دسترسی به منابع مالی کافی، قادر به تامین هزینه های صادرات نیستند. در این زمینه، دولت می تواند با ایجاد صندوق های ضمانت صادرات، ارائه وام های کم بهره و ایجاد تسهیلات اعتباری، به کارآفرینان کمک کند تا مشکلات مالی خود را برطرف کنند. همچنین، بانک ها و موسسات مالی نیز می توانند با ارائه خدمات مالی مناسب، نقش مهمی در تسهیل فرایند صادرات ایفا کنند.
علاوه بر اقدامات حمایتی دولت، نقش تشکل های بخش خصوصی نیز در توسعه صادرات بسیار حائز اهمیت است. اتاق های بازرگانی، انجمن های صنفی، و سایر تشکل های بخش خصوصی می توانند با ارائه خدمات مشاوره ای، آموزشی، و بازاریابی، به کارآفرینان کمک کنند تا در بازارهای بین المللی موفق تر عمل کنند. این تشکل ها می توانند همچنین به عنوان واسطه بین کارآفرینان و دولت عمل کرده و مشکلات و موانع پیش روی کارآفرینان را به اطلاع دولت برسانند. آموزش کارآفرینان در زمینه صادرات نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. بسیاری از کارآفرینان اطلاعات کافی در مورد بازارهای بین المللی، مقررات صادرات، و روش های بازاریابی بین المللی ندارند. در این زمینه، دانشگاه ها، موسسات آموزشی، و مراکز مشاوره ای می توانند با ارائه دوره های آموزشی و کارگاه های تخصصی، به کارآفرینان کمک کنند تا مهارت های لازم برای صادرات را کسب کنند. این آموزش ها باید به گونه ای طراحی شوند که کارآفرینان بتوانند به طور عملی و کاربردی با فرایند صادرات آشنا شوند.
کشورهای توسعه یافته سال هاست که به این مهم رسیده اند، ایجاد یک اکوسیستم کارآفرینی پویا و فعال، نقش مهمی در توسعه صادرات دارد. این اکوسیستم باید شامل دانشگاه ها، مراکز تحقیقاتی، شتاب دهنده ها، سرمایه گذاران خطرپذیر، و سایر بازیگران کلیدی باشد. این اکوسیستم باید به گونه ای طراحی شود که نوآوری و خلاقیت را تشویق کرده و به کارآفرینان کمک کند تا کسب و کارهای خود را توسعه دهند و به بازارهای بین المللی وارد شوند.