* مریم اختری
در دنیایی که سرعت حرف اول را می زند، جایی که هر ثانیه با نوتیفیکیشن های پی در پی پر می شود و لیست کارهای ناتمام مان هر روز بلندتر می شود، جنبشی آرام اما قدرتمند در حال رشد است. سبک زندگی آهسته 
یا Slow Living، پادزهری است برای این زندگی پرسرعت و پرتنش. این سبک زندگی، فراتر از یک ترند موقت، دعوتی است به زندگی آگاهانه، معنادار و بدون عجله.  اما چرا امروزه اینقدر افراد به سمت زندگی آهسته گرایش پیدا کرده اند؟ شاید چون خسته شده اند از دویدن بی وقفه پشت چیزهایی که در نهایت خوشبختی واقعی را برایشان به ارمغان نمی آورد. تحقیقات نشان می دهد نسل های جدید با سطوح بی سابقه ای از استرس و فرسودگی دست و پنجه نرم می کنند. شبکه های اجتماعی که مدام از ما می خواهند بهتر، سریعتر و بیشتر باشیم، فرهنگ کار بی وقفه و فشار برای موفقیت های سریع، همگی باعث شده اند بسیاری از مردم به این نتیجه برسند که باید راه دیگری را امتحان کنند.  
یکی از دلایل اصلی گرایش به زندگی آهسته، طغیان علیه مصرف گرایی افراطی است. سال هاست که تبلیغات به ما القا می کنند خوشبختی در خریدن چیزهای بیشتر نهفته است. اما حالا بسیاری دریافته اند که انبوه وسایل و کالاهای لوکس نه تنها شادی نمی آورد، بلکه بار اضافه ای است بر دوششان. جنبش هایی مثل مینیمالیسم و ساده زیستی نشان می دهند که مردم به دنبال زندگی با وسایل کمتر اما معنای بیشتر هستند.   در این میان، جستجوی معنای عمیق تر در زندگی نیز نقش مهمی دارد. در دنیای شلوغ و پرسر و صدای امروز، بسیاری از مردم احساس می کنند که ارتباط واقعی با خودشان و اطرافیانشان را از دست داده اند.  
اما زندگی آهسته در عمل چگونه است؟ چگونه می توان در دنیایی که مدام به ما می گوید سریع تر حرکت کنیم، آهسته تر زندگی کرد؟ یکی از ساده ترین راه ها تمرین حضور در لحظه است. پنج دقیقه در روز، فقط نفس کشیدن با آگاهی می تواند معجزه کند. چشم ها را ببندید و روی دم و بازدم تمرکز کنید. این ساده ترین شکل مدیتیشن است که استرس را کاهش می دهد و به شما کمک می کند به لحظه حال بازگردید. حتی غذا خوردن می تواند تبدیل به تمرینی برای زندگی آهسته شود. به جای سریع غذا خوردن جلوی تلویزیون یا در حال کار، هر لقمه را با حواس جمع بچشید. طعم، بافت و عطر غذا را احساس کنید. این کار نه تنها به هضم بهتر کمک می کند، بلکه لذت غذا خوردن را هم چند برابر می کند.  
کاهش مصرف گرایی نیز بخش مهمی از زندگی آهسته است. قانون ۳۰ روزه را امتحان کنید: هر وقت خواستید چیزی بخرید، ۳۰ روز صبر کنید. اگر بعد از این مدت هنوز به آن نیاز داشتید، خرید را انجام دهید. این فاصله به شما کمک می کند تشخیص دهید که آیا واقعاً به آن چیز نیاز دارید یا فقط تحت تأثیر تبلیغات یا هیجان لحظه ای قرار گرفته اید. به جای خریدن وسایل جدید، پولتان را صرف تجربیات معنادار کنید. 
ادامه در صفحه 2