* حسین یحیایی
مدیرمسوول

امروز در تقویم افتخارآفرین ملت ایران، روزی است که با خون شهیدان عطرآگین شده و با یاد ایثار، صلابت و استقامت، قلب‌ها را به تپش وامی‌دارد. سی و چند سال از آغاز تهاجمی ددمنشانه بر پیکر پاک سرزمینمان می‌گذرد؛ جنگی که آغازگرش ما نبودیم. دفاع مقدس، نه تنها یک برهه تاریخی، که میراثی جاویدان از روح بلند ملتی است که در اوج مظلومیت، با اتکا به ایمان، رهبری و اراده‌ای پولادین، در برابر امواج ویرانگر خصم ایستاد و حماسه‌ای خلق کرد که تا ابد در صحیفه تاریخ زرین خواهد ماند.

امروز در آستانه سالگرد دفاع مقدس. در سکوت سنگین این روزها، زمزمه‌های آشنایی در گوش جان می‌پیچد. صدای نفس‌های گرمی که در سنگرها، در دل تاریکی شب، در سرمای زمستان و گرمای تابستان، فقط به عشق وطن و حرمت دین، حماسه‌ها می‌آفریدند. یادشان بخیر، آن دلیرمردان، آن شیرزنان، آن مادران صبور، آن پدران استوار، آن کودکان یتیم شده و آن بانوان چشم‌انتظار.
به کدام زبان توان وصف آن ایثار را سرود؟ چگونه می‌توان شکوه آن فداکاری را به تصویر کشید؟ از جبهه‌های نورانی جنوب، از دشت‌های تفتیده خوزستان، از کوهستان‌های سر به فلک کشیده غرب، فریاد “یا حسین” و “لبیک یا خمینی” شنیده می‌شد. رزمندگانی که با کوله‌باری از عشق و ایمان، با سلاحی جز توکل بر خدا و اراده‌ای پولادین، در برابر تانک‌ها و هواپیماهای دشمن صف‌آرایی کردند. آن‌ها برای ناموس، برای آبروی اسلام، برای استقلال این ملت، جان دادند.
هر کدام از ما، خاطراتی داریم. دیدن یک پلاک، شنیدن نام یک شهید، مرور یک عکس قدیمی، کافی است تا دلتنگی‌ها شعله‌ور شود. دلتنگی برای پدرانی که پر کشیدند و فرزندانشان را به خدا سپردند. دلتنگی برای برادرانی که رفتند و دیگر بازنگشتند. 
دلتنگی برای دستان پدران و مادرانی که فرزندانشان را با وضو به جبهه فرستادند و چشم انتظار بازگشت شان، قامتشان خمید.
این دلنوشته، تنها گوشه‌ای از ادای دین است به آن حماسه‌سازان بی‌ادعا. شهادت، بالاترین مقام در مکتب عاشورا است و رزمندگان ما، با پیروی از سرور و سالار شهیدان، مدال افتخار شهادت را بر سینه زدند. آن‌ها نه تنها جان خود، بلکه آبرو و هستی خویش را در طبق اخلاص نهادند تا پرچم پرافتخار اسلام و ایران، همواره برافراشته بماند.هشت سال دفاع مقدس، دوران آزمون بزرگ ملت ایران بود. دوران سربلندی در برابر تمامیت‌خواهی، دوران اثبات حقانیت در برابر ظلم، دوران درک عمیق مفهوم “ما می‌توانیم”. در آن روزها، با وجود تمام کمبودها، با وجود تحریم‌های ناجوانمردانه، با وجود حمایت قدرت‌های جهانی از دشمن، ملت ایران توانست پوزه‌ی استکبار را به خاک بمالد. نه با سلاح‌های پیشرفته، بلکه با سلاح ایمان، با سلاح غیرت، با سلاح وحدت.
امروز، پس از گذشت سال‌ها، وقتی به وضعیت کشور می‌نگریم، رد پای آن حماسه را در هر گام احساس می‌کنیم. اما چالش‌ها نیز تغییر کرده‌اند. اگر در گذشته، مرزها با خاکریزها و مین‌ها مشخص می‌شد، امروز، مرزهای نوین در عرصه‌های فرهنگی، اقتصادی، رسانه‌ای و سیاسی تعریف می‌شوند. تهاجم فرهنگی، از همان جنس تهاجم نظامی، اما با شیوه‌هایی بس پیچیده‌تر و اثرگذارتر، در پی تضعیف روحیه، تخریب باورها و انحراف افکار عمومی است.دشمنان امروز، دیگر نه با تانک و هواپیما، بلکه با ابزارهای نوین ارتباطی، با شبکه‌های اجتماعی، با تولید محتواهای مخرب، در پی سیطره بر اذهان و قلوب جوانان این مرز و بوم هستند. آن‌ها می‌خواهند هویت ایرانی-اسلامی را مورد هجوم قرار دهند، شکاف میان نسل‌ها را عمیق‌تر کنند و امید را از دل‌ها بیرون کنند. اینجاست که ارزش و اهمیت دفاع مقدس بیش از پیش روشن می‌شود. درس مقاومت، درس ایستادگی، درس عدم تسلیم در برابر اراده دشمن، همان درسی است که از خون شهیدان آموختیم.
در دنیای امروز، جایی که معادلات قدرت با سرعت تحول می‌یابد، ایران اسلامی، با اتکا به دستاوردهای دفاع مقدس و با الهام از همان روحیه مقاومت، در برابر فشارهای بی‌امان قدرت‌های جهانی، به ویژه رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا، ایستاده است. این ایستادگی، نه از سر لج‌بازی، بلکه از سر منطق، از سر حق، از سر دفاع از مظلومان و از سر حفظ استقلال و عزت ملی است.
تحت رهبری حکیمانه و بصیرت‌افزای حضرت آیت‌ا... العظمی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی، ملت ایران، با روحیه‌ای فراتر از دوران دفاع مقدس، در برابر تحریم‌های اقتصادی، تهدیدات نظامی و جنگ روانی دشمن مقاومت می‌کند. هرچند سختی‌ها و دشواری‌ها وجود دارد، اما این دشواری‌ها، خود آزمونی دوباره برای ملت و اثبات دوباره‌ی صلابت آن است.
نظام سلطه، با تمام قوا، در پی آن است تا جمهوری اسلامی ایران را از مسیر خود منحرف کند، اما هرچه بیشتر فشار می‌آورد، ایران اسلامی، با منطقی استوار و با تکیه بر توانمندی‌های داخلی، قدرتمندتر از پیش ظاهر می‌شود. این مقاومت، تنها مختص مرزهای جغرافیایی نیست، بلکه در عرصه‌های بین‌المللی نیز نمود پیدا کرده است. حمایت از آرمان فلسطین، دفاع از حقوق ملت‌های مظلوم و مقابله با ظلم در سراسر جهان، بخشی از این ایستادگی مقتدرانه است.جهان امروز، در مورد ایران، دیگر نگاهی یک‌جانبه ندارد. همان‌هایی که در دوران دفاع مقدس، سکوت کرده و یا در سوی دیگر میدان ایستاده بودند، امروز ناچارند به اقتدار ایران اعتراف کنند. آن‌ها می‌بینند که چگونه کشوری که زمانی در انزوا و تحریم قرار داده شده بود، امروز به یک قدرت منطقه‌ای و اثرگذار در معادلات جهانی تبدیل شده است. این تحول، ریشه در همان روحیه دفاع مقدس دارد؛ روحیه‌ای که اجازه نداد تا در برابر فشارها، تسلیم شود.
آنچه از دفاع مقدس به یادگار مانده است، تنها یاد رزمندگان و شهدا نیست، بلکه درس‌هایی عمیق برای زندگی و برای آینده است. درس‌هایی در باب وفاداری، در باب ایثار، در باب همبستگی، و مهم‌تر از همه، درس‌هایی در باب امید. امید به اینکه می‌توان در برابر ظلم ایستاد، امید به اینکه می‌توان با تکیه بر اراده الهی، بر مشکلات فائق آمد، و امید به اینکه می‌توان آینده‌ای روشن و عزتمند برای کشور ساخت.ما میراث‌دار خون کسانی هستیم که از هیچ چیز خود دریغ نکردند. از جان، از مال، از خانواده، از جوانی. این میراث، مسئولیت سنگینی بر دوش ما می‌گذارد. مسئولیت پاسداری از ارزش‌هایی که آن‌ها برایشان جان باختند. مسئولیت ادامه دادن راهی که آن‌ها آغاز کردند.
امروز، در سالگرد دفاع مقدس، باید پیمان ببندیم که این مسیر را رها نکنیم. باید روحیه “ما می‌توانیم” را در خود زنده نگه داریم. باید در برابر تهاجم فرهنگی، با بصیرت و آگاهی ایستادگی کنیم. باید با حفظ وحدت و همدلی، بر چالش‌های اقتصادی فائق آییم. باید با ایمان به خدا و با پیروی از رهبری، آینده‌ای پر افتخار را برای ایران اسلامی رقم بزنیم.
از خون شهیدان، اقتدار امروز را آموختیم. و از این اقتدار، امید به فردایی روشن‌تر را برداشت می‌کنیم. امید به جهانی که در آن، ندای حق‌طلبی و عدالت، طنین‌انداز شود. امید به ایران اسلامی، که همواره مقتدر، سرافراز و الهام‌بخش باشد.سالگرد دفاع مقدس، فرصتی است برای تجدید عهد با آرمان‌ها، با شهدا، و با این سرزمین. یادآوری روزهای سخت، ما را با عظمت ایستادگی آشنا می‌کند و به ما می‌آموزد که چگونه می‌توان در اوج سختی‌ها، به قله‌های افتخار دست یافت. ما وارثان خون شهیدانیم و این میراث، گرانبهاترین گنجینه ماست. با حفظ این گنجینه، با پاسداری از ارزش‌های آن، می‌توانیم در برابر هر تهاجم و هر چالشی ایستادگی کنیم و اقتدار امروز را به آینده‌ای روشن‌تر گره زنیم. روحشان شاد و یادشان تا ابد جاویدان باد.