* رزا توسلی
در زندگی امروز که تلفن همراه به جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی شخصی و حرفه‌ای ما تبدیل شده است، یکی از چالش‌برانگیزترین پرسش‌هایی که مدیران سازمان‌ها با آن روبرو هستند، این است که چگونه با حضور پررنگ این دستگاه کوچک اما قدرتمند در محیط کار برخورد کنند. آیا باید استفاده از موبایل را در ساعات کاری به طور کامل ممنوع کرد ، زیرا کارمندان را به شکلی غیرقابل انکار مشغول خود می‌کند و بهره‌وری را کاهش می‌دهد؟ یا باید آن را به عنوان یک ابزار کاری ضروری پذیرفت و با واقعیت های عصر دیجیتال کنار آمد؟ پاسخ به این پرسش هرگز سیاه یا سفید نیست. یک ممنوعیت ساده و سراسری اگرچه ممکن است در نگاه اول راه حلی قاطعانه به نظر برسد، اما در عمل می‌تواند پیامدهای منفی غیرمنتظره‌ای به همراه داشته باشد و در نهایت به ضرر سازمان تمام شود.
از سوی دیگر، یک سیاست آزاد و بدون چارچوب نیز می‌تواند به اتلاف سیستماتیک زمان و منابع ارزشمند منجر شود. آنچه در این میان اهمیت دارد، یافتن یک نقطه تعادل است؛ درک این واقعیت که مشکل اصلی خود تلفن همراه نیست، بلکه نحوه مدیریت حضور آن در محیط کار و فرهنگ سازمانی حاکم بر استفاده از آن است. یک مدیر هوشمند به جای تمرکز بر ممنوعیت، بر ایجاد یک فرهنگ استفاده مسئولانه و آگاهانه سرمایه‌گذاری می‌کند.
اجازه دهید در ابتدا به بررسی جنبه های منفی یک ممنوعیت کامل بپردازیم. اولین و مهم ترین آسیب چنین اقدامی، ضربه زدن به اعتماد متقابل بین مدیریت و کارکنان است. هنگامی که شما به عنوان یک مدیر، استفاده از یک وسیله شخصی را به طور کامل ممنوع می‌کنید، در واقع پیامی واضح به کارمندان خود ارسال می‌کنید: “من به شما اعتماد ندارم که بتوانید زمان خود را به طور موثر مدیریت کنید.” این احساس بی‌اعتمادی می‌تواند به سرعت روحیه تیم را تضعیف کند، حس تعلق سازمانی را کاهش دهد و حتی منجر به مقاومت منفعلانه شود.
کارمندان ممکن است راه های دیگری برای بررسی موبایل خود پیدا کنند که اغلب مخفیانه و غیرمولدتر است. علاوه بر این، ما در عصری زندگی می‌کنیم که مرز بین زندگی شخصی و حرفه ای به طور فزاینده ای در حال محو شدن است. بسیاری از کارمندان والدینی هستند که نیاز دارند از وضعیت فرزندشان در مدرسه یا مهدکودک مطلع باشند، یا افرادی هستند که مسئولیت مراقبت از سالمندان خانواده را بر عهده دارند. برای این افراد، موبایل تنها یک وسیله برای سرگرمی نیست، بلکه یک خط ارتباطی حیاتی است. قطع این خط ارتباطی می‌تواند استرس و نگرانی قابل توجهی ایجاد کند که خود به تنهایی بهره‌وری را بسیار بیشتر از یک استفاده متعادل از موبایل کاهش می‌دهد.
از جنبه دیگر، نمی‌توانیم نقش موبایل به عنوان یک ابزار کاری قدرتمند را نادیده بگیریم. امروزه از تلفن های همراه برای برقراری ارتباط سریع با مشتریان از طریق پیام رسان های تجاری، مدیریت پروژه در اپلیکیشن های خاص، شرکت در جلسات ویدئو کنفرانس درهنگام حرکت، اسکن اسناد، دسترسی فوری به ایمیل های مهم و بررسی آمارهای لحظه ای کسب و کار استفاده می شود.
ادامه در صفحه 8