 سیده مینا دیوبند*
Mina.divband@yahoo.com

نفس های سال کهنه به شماره افتاده و تنها چند روزی به پایان سال باقی نمانده است. سالی نو که سرآغازی دوباره برای زمین است و شروعش همواره با جشن و سرور همراه است. با نگاهی به گذشته ایران باستان در می یابیم که ایرانیان و پارسی زبانان مردم سرزنده ای بودند و از هر مناسبتی استفاده کرده و جشن می گرفتند، کنار هم به پایکوبی مشغول بوده و شکر خداوند را به جای می آوردند. جشن های باشکوهی که قدمت بسیاری از آن ها با عمر این ملت و مردم برابر است. جشن هایی همچون نوروز، مهرگان و... که هنوز نیز توسط ایرانیان گرامی داشته
می شود. یکی دیگر از این آداب و رسوم ماندگار چهارشنبه سوری ست که مراسمی به یاد ماندنی در فرهنگ ما ایرانیان است. ایرانیان از گذشته تا به امروز آیین خاصی را در چهارشنبه آخر سال اجرا می کنند و با این آیین زیبا به استقبال نوروز می روند.
چهارشنبه سوری از دو واژه چهارشنبه که یکی از روزهای هفته است و سوری که در زبان کردی به معنای سرخ ساخته شده است که در آن آتش بزرگی تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته می شود. این جشن پیش درآمدی برای نوروز است که ریشه در باورهای بسیار کهن ایرانیان دارد و در گوشه گوشه ایران همراه با آیین خاص و تشریفاتی گوناگون گرامی داشته می شود.
آیین چهارشنبه سوری یا شب چهارشنبه آخر سال را می توان به دو بخش تقسیم نمود. بخش اول آن که نوعی جشن و پایکوبی ودور هم جمع شدن و شکرانه نعمات  است که مشترک بین همه ی اقوام ایرانی است و حتی در بسیاری از ملل دیگر نژاد آریایی می توان دید، که به زیبایی هر چه بیشتر این شب با شکوه می افزاید. بخش دیگر بدعتی است که متاسفانه در چند سال اخیر فراگیر شده و سبب گشته تا زیباترین بقایای ایران باستان، تبدیل به شبی دلهره آور و پر از خطر و حوادث ناگوار کرده است.
به جای بر پایی رسوم زیبایی همچون آتش افروختن، کوزه شکستن، فالگوش، قاشق زنی،
بخت گشایی و ... شاهد شنیدن صداهای ناگوار بمب و تبدیل شدن شهر به میدان جنگ هستیم. اینک این سنت کهن به جای برپایی آیین های مهرورزی و خردمندانه به رفتارهای خشونت بار و تنفر انگیز و بیگانه مبدل شده است. بسیاری از مردم عزیزان خود را در خانه نگه می دارند تا از گزند حوادث این روز در امان بمانند. منفجر کردن ترقه و رفتارهای
خشونت آمیز و مغایر عرف و منش جامعه نظیر آنچه این روزها شاهد آن هستیم در هیچ یک از
آیین ها و فرهنگ این سرزمین کهن هرگز به چشم نخورده است.
اگرچه فروش مواد محترقه با نظارت سازمان های مربوطه و نیروی انتظامی ممنوع شده، اما این روزها بازار فروش مواد محترقه داغ است...

 این بازار فرصتی برای سود جویانی است که از مدت ها قبل خود برای این بازار آماده کرده اند. وسایل آتش بازی بی کیفیت و پر خطری که بدون هیچ نشان ایمنی، براحتی در کوچه و بازار در اختیار بچه ها قرار گرفته و با قیمت های نازلی به فروش می رسد. چهارشنبه سوری که دیگر باید به آن چهارشنبه سوزی بگوییم، هر ساله تلفات زیادی می دهد و صدمات جبران ناپذیری به جوانان وارد می نماید. بطور کلی جشن چهارشنبه سوری یکی از کهن ترین و زیبا ترین جشن های ایرانی است که در گذز زمان دستخوش تغییرات زیادی شده و بسیاری از آیین های اصلی و فرعی خود را از دست داده است و تبدیل به یک سری از آتش بازی های خطرناک شده است. با تمام این تفاسیر مسئولین هر ساله تمهیداتی را برای کمتر شدن آسیب های ناشی از  آتش بازی های خطرناک در نظر می گیرند. اما علاوه بر این، قوانین لزوم فرهنگ سازی مناسب و ایجاد فضاهای ایمن و رجوع به فرهنگ و آداب رسوم زیبای قدیمی امری جدی و حائز اهمیت است که نه تنها شادی را به ارمغان آورده، امنیت جانی فرزندان این مرز و بوم را در این شب باشکوه حفظ می کند. البته در این بین خانواده ها نیز باید به این سطح آگاهی و نظارت بر فرزندانشان رسیده باشند که قرار نیست شعف و شادمانی این شب به خاطر سهل انگاری به تلخی گراییده شود.
سردبیر*