لالجین، شهر آمیخته با سفال که مردمانش با سرانگشتان هنر، خاک و آب را در هم می آمیزند و با کیمیاگری، جلوه هایی زیبا و خیره کننده می آفرینند، این روزها با جولان محصولات چینی دست و پنجه نرم
می کند و می کوشد این وصله ناجور را از پیکره وجودی خود پاک کند.
به گزارش ایرنا، قدمت سفالگری در ایران به هزاران سال پیش می رسد و اگرچه سفالگری در بسیاری از نقاط کشورمان رونق دارد، اما در خطه لالجین که نه فقط پایتخت سفال و سرامیک ایران که شهر جهانی سفال است، موضوع به گونه دیگری است. لالجین؛ خطه ای از دیار هگمتانه است که بعد از 700 سال که سفالگری در آن ریشه دوانید هنوز بوی خاک رس در کوچه پس کوچه هایش می پیچد و صدای چرخش چرخ های سفالگری اش به گوش می رسد و هنوز چرخ های سنتی حرف اول را در ساخت سفالینه ها می زند. لالجین شهری است که مردمانش به سفال این منطقه عرق دارند و 80 درصد از جمعیت آن دست بر این آتش داشته و به پیشه سفالگری، سرامیک کاری و شغل های
وابسته آن مشغولند. برخی مواد اولیه سفالگری را آماده می سازند؛ برخی بر روی سفالینه ها، نقش و طرح می زنند؛ برخی بسته بندی سفال را بر عهده دارند و عده ای به خرید و فروش محصولات سفالی اشتغال دارند.در جای جای این شهر 17 هزار نفری، رد پای سفال مشهود است و سفالگران هنرمند آن در هزار کارگاه بزرگ و کوچک، صدها نوع سفال و طرح های مختلف تلفیقی سفال و چرم را تولید و عرضه می کنند.
امروزه سفر به لالجین و گشت و گذار در کارگاه های سفالگری و خرید از فروشگاه های سفال و سرامیک این شهر به یکی از مهم ترین
قسمت های سفر گردشگران همدان محسوب می شود و کمتر مسافری را می توان یافت که به همدان سفر کرده اما پایش به لالجین نرسیده و سفالی از لالجین را با خود به سوغات نبرده باشد. هنوز اصالت و کیفیت سفال های تولیدی این منطقه حرف اول را در جهان می زند اما مدتی است که جولان محصولات چینی در فروشگاه های این شهر، بر بازار سفال لالجین سایه انداخته و قطب تولید سفال را با چالش مواجه کرده و تهدیدی برای سفال و سرامیک این شهر شده است. این موضوع نه تنها سفال کاران لالجین را آزرده خاطر کرده بلکه واکنش مسئولان استانی را نیز برانگیخته است تا جایی که محمدناصر نیکبخت، استاندار همدان از ماه ‌ها قبل بر ممنوعیت فروش سفال چینی در شهر لالجین تاکید کرده و بارها در جلسات مختلف به این موضوع صحه گذاشته است. و حالا که لالجین، این شهر عجین شده با سفالگری با داشتن عنوان های مهمی چون 'شهر جهانی سفال' و 'پایتخت سفال و سرامیک ایران' و با زیبایی های منحصر به فردش که قرار است در رویداد همدان 2018 در حوزه گردشگری این استان بدرخشد، بایستی تا حدی که ممکن است از عرضه اجناس خارجی پاک شود که این امر علاوه بر حفظ هویت شهر جهانی سفال، عمل به فرمایشات رهبر معظم انقلاب در حمایت از تولید کالای داخلی را نیز به دنبال دارد.
***سفالینه هایی مطابق با سلیقه مخاطب روانه بازار شود
یکی از تولید کنندگان و صاحبان فروشگاه عرضه سفال و سرامیک در لالجین گفت: امسال سال حمایت از کالای ایرانی است و سفال لالجین هم یکی از کالاهای باارزش ایرانی است که به دلیل شاخصه های ویژه خود به یک برند تبدیل شده و عنوان شهر جهانی سفال را نصیب لالجین کرده است. غلامعلی کریم پور افزود: باید در سال 97 در راه تحقق شعار سال همه مردم، مسئولان و فروشندگان سفال دست به دست هم بدهند و فروش کالای خارجی شامل سرامیک، سفال، ماسک ها، سوت ها و هزاران اشیای بی ربط را از شهرمان ریشه کن کنند. وی اضافه کرد: تولیدکنندگان سفال لالجین هم باید کالاهایی با کیفیت و بی نقص مطابق با سلیقه جامعه و نیاز روز مردم تولید و روانه بازار کنند تا دیگر بهانه مشتری برای خرید کالای چینی تنوع این محصولات نباشد. کریم پور با بیان اینکه به عنوان تولیدکننده تمایل داریم اجناس چینی جمع ‌آوری شود، گفت: ما نمی‌خواهیم جز سفال و سرامیک لالجین اجناس دیگری در فروشگاه‌ های این شهر فروخته شود؛ چرا که این امر زیبنده لالجین نیست و اکثر گردشگران این شهر برای خرید محصول بومی به این شهر سفر می کنند.
***ارگان ها به خرید سفال لالجین به عنوان هدیه ملزم شوند
یک کارشناس صنایع دستی نیز با ابراز نگرانی از ورود سفال و سرامیک های چینی به بازار لالجین گفت: این گونه اجناس، تولیدات ما را دچار مخاطره می کند و بر فروش کالاهای ما اثر می گذارد از این رو از مسؤولان می خواهیم که توجه بیشتری به وضعیت این هنر اصیل ایرانی داشته باشند. مریم مقدسی نداشتن تنوع لازم و بازارپسندی محصول این منطقه را از مشکلات سفال لالجین برشمرد و افزود: علت گرایش مردم به استفاده از سفال و سرامیک خارجی استفاده از رنگ و لعاب مردم پسند و جذاب و ترسیم تصاویر جالب توجه بر روی سفال است...
 ادامه در صفحه2