نتایج مطالعات میزان تطبیق پذیری آموزشهای علمی و مهارتی با شغل فعلی افراد نشان می‌دهد دراستان‌های مورد بررسی فقط کمتر از ۳۰ درصد از شاغلان در مشاغل مرتبط با رشته تحصیلی، مشغول به کار هستند. به گزارش مهر، «بیکاری» که طی دهه های اخیر همواره یکی از چالش‌های اقتصاد ایران بوده، در کنار توسعه سیاست‌های غلط در نظام آموزشی کشور جدی‌تر شد به طوریکه تاثیر ناهمخوانی استراتژی‌های نظام آموزشی کشور با نیاز بازار کار غیرقابل انکار است.
به اعتقاد کارشناسان، متولدین دهه شصت که مخاطب بخش عمده‌ای از بیکاری فعلی در جامعه هستند، از اوایل دهه هشتاد به تدریج وارد بازار کار شدند اما سیاست‌های نظام آموزش عالی بدون در نظر گرفتن نیاز بازار کار به تدریج توسعه پیدا کرد که دو نتیجه نامطلوب در پی داشت؛ نخست اینکه ، جوانانی که باید در سن ۲۰ سالگی وارد بازار کار می‌شدند در جهت مدرک گرایی تشویق شدند و با تغییر الگوی زندگی خود در آن مقطع، «دانشگاه» را به «انتخاب شغل» ترجیح دادند. در کنار آن، بسیاری از دانشجویان در حالی فارغ التحصیل شدند که به استناد اظهارات مسئولان هیچ مهارتی برای ورود به بازار کار ندارند و در حال حاضر نیز به زعم مسئولان حدود ۸۰ درصد از تقاضای نیروی کار مربوط به فارغ التحصیلان دانشگاهی است.
در همین زمینه رضا تازیکی، مدیر طرح ملی توسعه
کسب و کار و اشتغال پایدار وزارت کار (طرح تکاپور) با بیان اینکه آموزش های عالی و مهارتی در کشور کمترین انطباق را با نیازهای واقعی و مورد نیاز اشتغال و کسب و کار در کشور دارند، اظهار کرد: در حالیکه بیکاری امروز یکی از ابرچالش‌های اساسی در کشور محسوب می‌شود بخشی نگری، عدم وجود یک نگاه کل‌گرایانه و راهبردهای جزیره‌ای و ناهماهنگ در حوزه عرضه و تربیت نیروی انسانی ماهر و کارآمد باعث شده که بخش عمده بیکاری محصول بی کیفیت بودن نیروی انسانی به عنوان محور اصلی توسعه کشور باشد.وی افزود: در واقع سیستم اشتغال هر کشور از دو عامل اساسی عرضه و تقاضای نیروی انسانی تشکیل شده است که در سمت عرضه، نهادهای تربیت کننده و آموزش دهنده نیروی انسانی نظیر آموزش و پرورش، نظام آموزش عالی، فنی حرفه ای و کلیه نهادهای آموزشی خصوص و دولتی قرار دارند و در سمت تقاضا نیز بنگاه‌های کسب و کار و نهادهای حاکمیتی در بخش‌های دولتی و خصوصی قرار گرفته اند.
*عدم تناسب عرضه نیروی کار با نیاز کسب و کار
مدیر طرح ملی توسعه کسب و کار و اشتغال پایدار ادامه داد: مطالعات جامعی که در ۳۱ استان کشور در طرح توسعه
کسب و کار و اشتغال پایدار توسط معاونت توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون کار رفاه اجتماعی انجام شده است، نشان می‌دهد در سراسر کشور، عرضه نیروی کار متناسب با نیازهای واقعی کسب و کارهای دارای مزیت در هر منطقه از کشور نیست و میزان تطابق آموزشهای مهارتی و آموخته‌های دانش آموختگان دانشگاهی و فنی و حرفه‌ای کمترین ارتباط را با نیازهای واقعی و مزیت های کسب و کاری در هر منطقه دارند.
وی با اشاره به جزئیات نتایج مطالعه وزارت کار در حوزه میزان تطابق آموزش با نیاز بازار کار نیز گفت: بطور مثال در استان گلستان که اقتصاد و عمده درآمد و اشتغال استان در بخش کشاورزی و دامپروری و به صورت بالقوه در حوزه گردشگری است و از قضا دارای بیشترین نرخ اشتغال ناقص کشور
(حدود ۱۹درصد) می باشد، قاعدتا انتظار می رود با توجه به این مزیت استان در حوزه بخش کشاورزی، رشته های دانشگاهی و فنی و حرفه ای نیز مرتبط با این مزیت استان تعریف شده باشند حال آنکه آمار میدانی و منتشر شده از سوی مراکز آموزش عالی این استان نشان می دهد که تنها کمتر از ۱۱درصد از کل آموزش دانشگاه های این استان در حوزه کشاورزی و علوم دامی و بیش از ۴۵ درصد از کل آموزشهای آموزش عالی در حوزه علوم انسانی است. این مقام مسئول در وزارت کار با تاکید بر اینکه
مثال های متعددی درمورد ناکارآمدی سیستم آموزشی کشور در حوزه اشتغال وجود دارد، گفت: در حالیکه امروزه بخش کشاورزی کشور هر روز با مشکلات متعدد در حوزه بهره وری پایین، هدر رفت منابع آب و خاک و خشکسالی و عدم برنامه ریزی
در تولید محصول مواجه است، کم بودن دانش و مهارت در این حوزه و فعالان بخش کشاورزی یکی از اصلی ترین دلیل بروز این مشکلات به شمار می رود که بخشی از ریشه آن در
آموزش های عالی و مهارتی کشور است و درحالیکه ۴۷ درصد از کل رشته های دانشگاهی کشور در حوزه علوم انسانی در حال تربیت دانشجو هستند، در مقابل فقط ۴ درصد از دانشجویان کشور در کل سیستم آموزش عالی در حوزه علوم کشاورزی و دامی مشغول به تحصیل هستند که این تعداد حتی از تعداد دانشجویان
رشته های هنر که ۸ درصد کل دانشجویان را تشکیل می دهند نیز کمتر است. تازیکی با بیان اینکه کمترین میزان دانشجو در کشور در حوزه کشاورزی و علوم دامی است ادامه داد: «بنابراین نباید متعجب بود که چرا دانش کشاورزی و بهره وری کشاورزی در کشور پایین است. ضمن آنکه محتوای همین رشته های موجود نیز ضمن به روز نبودن، انطباقی با نیازهای منطقه ای دانشگاه ها در هر منطقه از کشور ندارد.» مدیر طرح ملی توسعه کسب و کار اشتغال پایدار (تکاپو) افزود: مطابق با تحقیق مفصلی که در قالب طرح تکاپو در ۵ استان کشور انجام شده است، میزان تطابق رشته های تحصیلی آموزش عالی و فنی حرفه ای با شغل افراد نشان می دهد در رسته های مرتبط با صنعت، فعالیت ۶۶ درصد از شاغلان با رشته تحصیلی آنها هیچ تطابقی ندارد. همچنین در رسته های مرتبط با خدمات فعالیت شغلی ۵۸ درصد از شاغلان با رشته تحصیلی آنها ارتباطی ندارد.
* کمتر از ۳۰ درصد شاغلان در رشته تحصیلی مرتبط مشغول به کارند
تازیکی با بیان اینکه در مشاغل مرتبط با کشاورزی
۸۶ درصد از شاغلان در رشته ای غیرمرتبط با کشاورزی تحصیل کرده اند گفت: در کسب و کارهای فنی نیز موضوع فعالیت
۷۰ درصد شاغلان با رشته تحصیلی آنها تطابق ندارد. وی با تاکید بر اینکه در ۵ استان مورد مطالعه، با تخفیف و نگاه خوشبینانه ۳۰ درصد از شاغلین که عمدتا در حِرَف پزشکی و بهداشتی و امنیتی و نظامی بوده اند در شغل مرتبط با تحصیلات خود فعالیت دارند ادامه داد: به عبارتی به طور میانگین در پنج استان مورد مطالعه بیش از ۷۰ درصد از شاغلان در این مناطق در مشاغل غیر مرتبط با تحصیل خود مشغول به کار هستند. تازیکی گفت: در قالب اجرای طرح تکاپو در حال حاضر در تمام استان های کشور مزیت‌ها و پویایی اقتصادی و اشتغالی و رسته‌های دارای مزیت توسعه اشتغال متناسب با هر منطقه به تفکیک نیاز آموزشی هر شهرستان استحصال و تهیه و تدوین شده است.