ایجاد اشتغال برای نیروی انسانی درهر کشوری، یکی از بزرگترین دغدغه های دولت‌‌ها محسوب می شود، که بسیاری از کشورهای توسعه یافته برای مرتفع ساختن این معضل از توانمندی کارآفرینان شان بهره می گیرند.
بی تردید، درعصرحاضر،صنعت گردشگری به عنوان سودآورترین منبع رشد و توسعه اقتصادی هر کشور محسوب می گردد.خصوصا در کشور ما،که اقتصاد وابسته به نفت داریم، توسعه گردشگری می تواند، نقش ارزنده ای در کاهش وابستگی به اقتصاد نفتی داشته باشد.در این میان کارآفرینی در حوزه گردشگری؛ صنعتی کلیدی برای اشتغال در سطح جهان محسوب
می گردد و میلیون ها شغل، مستقیم وغیر مستقیم مرتبط با این حوزه در فعالیت اند. این صنعت به عنوان موتور توسعه و توانمند سازی اقتصادی، از پویایی بی نظیری برخورداراست که به عنوان بستری مناسب، برای ظهورو بروز کارآفرینی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. تجربه موفق بسیاری از کشورهای اروپایی و حتی آسیایی در این حوزه نشان می دهد که گردشگری توانسته‌، مشکلاتی از قبیل بیکاری، پایین بودن سطح درآمد سرانه و کمبود درآمد ارزی بکاهد.
در این میان، نقش مهم زنان در کارآفرینی به عنوان نیمی از نیروی انسانی کشور، نباید
نادیده گرفته شود. با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از جمعیت فعال اقتصادی را زنان به خود اختصاص می دهند، نسبت آن ها در جامعه تحصیل کرده ایران نیز رو به افزایش است، اما هنوز سهم و جایگاه شایسته ای در اقتصاد ملی بدست نیاورده اند. اهمیت نیروی انسانی در توسعه تحولات چشمگیر دهه های اخیر درجهان باعث شده که کاهش نابرابری های جنسیتی بخش جدایی ناپذیر فرآیند توسعه به حساب آیند و از اینرو، زنان مشارکت فزاینده ای در امور کارآفرینی و توسعه اقتصادی را عهده دارند. بانوان روستایی در گذشته هایی نه چندان دور، دوشادوش مردان در بسیاری از کارها فعالیت کرده وعهده دار بخشی از درآمد خانوار بوده اند.

  اما شاید در سال های اخیر، نقش زنان در بسیاری از فعالیت های روستایی تا حد زیادی کمرنگ شده و در بسیاری از شاخه ها از اهمیت آن غافلیم. عموما،هنگامی که بحث اشتغال زنان به میان می آید، تعداد زنان کارمند مورد توجه قرار می گیرد. حال آنکه بالاترین میزان اشتغال به زنان روستایی و خود اشتغال و کارآفرین اختصاص می یابد. گردشگری ؛فرصت های گسترده ای برای کسب درآمد زنان در قالب استخدام رسمی و غیر رسمی از طریق زنجیره های ارزش افزوده ایجاد شده در اقتصاد مقصد را فراهم می سازد. طبق آمارهای سازمان جهانی گردشگری، بین 60 تا 70 درصد صنعت گردشگری در جهان زنانند و فعالان این صنعت نسبت به سایر صنایع دو برابر است. بر اساس این آمار که از بررسی فعالیت های بانوان در بیشتر کشورهای در حال توسعه جهان بدست آمده است، زنان در مبحث مدیریتی، بسیار تواناتر از مردان عمل کرده و متاسفانه در مبحث حقوق و دستمزد تقریبا،15 تا 20 درصد ارزان تر از مردان کار می کنند.
در بین حوزه های مختلف گردشگری، گردشگری روستایی؛ روشی مطمئن برای توسعه روستاها و محرومیت زدایی از چهره آن ها از طریق ایجاد اشتغال محسوب می شود. یکی از زمینه های مهم در راستای ارتقای کارآفرینی زنان روستایی،توجه به صنعت گردشگری دراین حوزه است. در واقع به دلیل تنوعی که در مشاغل ایجاد شده در گردشگری روستایی وجود دارد، بستر اشتغال و کارآفرینی برای زنان روستایی فراهم است و این فعالیت براحتی در کنار سایر فعالیت های آنان و حتی با همکاری سایر اعضای خانواده امکان پذیر خواهد بود. تنوع بخشی به اقتصاد روستایی، موجب افزایش فرصت های شغلی و به تبع آن افزایش فرصت های شغلی برای زنان است.
 این صنعت، دارای پتانسیل های بی بدیلی برای توانمند سازی زنان روستایی را داراست. چرا که زنان توانمند روستایی با آگاهی از استعداد بالقوه درونی و کمترین ریسک و با صرف حداقل هزینه می توانند به اشتغال و کسب درآمد در زمینه های محلی و گردشگری بپردازند. ماهیت کسب و کارهای گردشگری به زنان این امکان را می دهد تا بصورت پاره وقت در کنار امور مربوط به خانه داری و در محل سکونت خود به این گونه مسائل بپردازند.
همگان بر این باورند که فقر زنان را بیشتر از مردان تهدید می کند و می تواند سایر آسیب های اجتماعی را برای این قشر در پی داشته باشد و به همین علت، لزوم استقلال اقتصادی در بانوان بیشتر احساس می شود. در واقع گردشگری روستایی، اشتغال و درآمد را به دورافتاده ترین و محروم ترین مناطق ایران برده و باعث احیای هویت و اعتماد به نفس آنان می شود. مشاغل گردشگری روستایی اغلب نیازمند به  آموزش مهارت های پیشرفته نبوده و افراد بومی با برخورداری از کمترین مهارت برآن فائق می آیند. بی شک، زنان؛ نقش کلیدی در صنعت گردشگری بازی می کنند و نمونه بارز و ارزشمند این تاثیرگذاری در شهرهای شمالی ایران مشهود است، ایفای نقش زنان در توسعه اقتصادی صنعت توریسم نیزحائز اهمیت است.بسیاری از صنایع دستی از جمله فرش بافی، حصیر بافی، سوزن دوزی و یا سایر صنایع دستی  بومی که به دست بانوان روستایی انجام می شود، درآمد قابل توجهی برای روستاها و شهرهای میزبان به ارمغان می آورد.خانه های بومگردی روستایی که این روزها نه تنها مورد توجه گردشگران خارجی، بلکه ایرانی نیز قرار گرفته است، نیز می تواند با ذوق و سلیقه بانوان هنرمند روستایی جاذبه های گردشگری بیشتری به خود بگیرد. به هر حال با اینکه شاید نقش زنان در زمینه های مدیریتی کمتر دیده می شود، باید تاکید کرد که در تولید ملی نقش بسزایی دارند و البته باید این نقش جدی تر گرفته شود.کار مولد بانوان روستایی در کنار امرار و معاش در حوزه گردشگری و صنایع دستی با ایجاد یک پشتوانه محکم برای خانواده در به حرکت درآوردن چرخه اقتصادی این صنعت از اهمیت وافری برخوردار است.
در این راستا، انشاا... بتوانیم با ایجاد بسترهای مناسب برای کارآفرینی و جذب سرمایه گذاران و ارائه تسهیلات و آموزش های لازم برای بانوان زحمتکش روستایی، شاهد اشتغالزایی گسترده آنان در حوزه های متنوع گردشگری روستایی باشیم. چون صنعت گردشگری روستایی؛ نقش قابل توجهی درایجاد اشتغال، بالفعل نمودن قابليت های بالقوه، بهبود وضعيت اقتصادی- اجتماعی و توسعه ی کارآفرينی زنان روستایی در سراسر کشور دارد.
سردبیر*